سایه تحریم و افایتیاف بر سر پیمانهای منطقهای ایران است
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، این کارشناس اقتصادی و استاد دانشگاه در کلابهاوس خبرآنلاین با موضوع آیا عضویت در شانگهای برای ایران منافع اقتصادی دارد؟ افزود: تجربه نشان داده است که ما تا کنون در پیمانهای منطقهای موفق نبودهایم، به عنوان مثال از عضویت در اکو، دی۸، بازار مشترک کشورهای اسلامی با ۵۷ عضو و دیگرسازمانهای منطقه ای سود چندانی نبردیم.
عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی ادامه داد: این پیمانها زمانی ارزشآفرین است که چیزی برای صادرات وجود داشته باشد و ما بتوانیم کالا یا خدمات قابل عرضه و رقابتی و با کیفیت را به بازار کشورهای هدف بدهیم این در حالی است که ما نه برنامه راهبرد در داخل داریم و نه تحلیل عمیقی از مسایل اقتصادی و تجاری رقبا در اختیارمان است.
وی گفت: تراز تجاری ایران نشان میدهد بیشتر وارد کننده هستیم تا صادر کننده. لذا در پیمانهای دوجانبه هم متضرر می شویم، من مثالی میزنم تا موضوع روشنتر شود. ما با ترکیه معاهده دو جانبه امضا کردیم اما چون کالا و خدمات قابل عرضه نداشتیم، در زنجیره اقتصادی جهانی قرار نگرفتیم.
وی به نبود راهبرد توسعه صنعتی-تجاری گفت: در دولت اصلاحات استراتژی توسعه صنعتی و اقتصادی نوشته شد. بعد از آن در دولت احمدی نژاد، دوبار راهبردها را تغییر دادند و در دولت آقای روحانی هم دو ویرایش از این راهبرد منتشر شد. در شرایط فعلی نیز منتظریم دولت آقای رییسی نیز این برنامهها را تغییر دهد.
وی با اشاره به پیمان شانگهای گفت: شاکله اصلی این پیمان،هند و چین و روسیه هستند.اتفاقا آنها نیز در گروه بریکس با هم هستند. وزن اصلی شانگهای نیز به ین سه کشور تعلق دارد و مابقی کشورهای عضو سهم و وزن مهمی از نظر اقتصادی ندارند و شاید از منظر سیاسی یا ژئوپلتیک واجد اهمیت باشند.
او با اشاره به به حجم تولید ناخالص داخلی این کشورها با ارائه آمار و ارقامی گفت: چین با دارابودن ۲۴ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی یکی از بزرگترین قدرتهای اقتصادی جهان است. GDPتولید ناخالص داخلی هند نیز به۸ تریلیون دلار می رسد که بعد از آمریکای ۲۰ تریلیون دلاری، در ردیف سوم جهان است. روسیه نیز حدود ۲.۵ تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی دارد و در ایران نیز این رقم به یک تریلیون دلار می رسد.
وی ادامه داد: به این ترتیب آن سه کشور چین، هند و روسیه از لحاظ تولید ناخالص داخلی حرفهای بزرگی برای گفتن دارند. باید در نظر داشت هر سه کشورها در حال توسعه هستند و هنوز توسعه یافته قلمداد نمی شوند.
وی گفت: من معتقدم چینیها مشکلات عدیده ای در آینده دارند. از نظام سیاسی این کشور تا فساد و شکاف طبقاتی در آن، همگی در اینده مشکل ساز خواهند شد.
وی گفت: بررسیها نشان میدهد قرن بیست و یک ، جهان چند هژمونی خواهد بود. آمریکا، چین، لهستان، مکزیک و هند نقشآفرین هستند و حتی برخی ترکیه را در این عرصه نقش آفرین میدانند . نکته اینجاست که یک دهه قبل اقتصاد ترکیه و ایران برابر بودند ولی در حال حاضر ترکیه ۲۶۰۰ میلیارد دلار و ایران هزار میلیارد دلار توان اقتصادی دارد.
وی تاکید کرد: زمانی میتوانیم از پیمانهای منطقه ای استفاده کنیم که قادر به عرضه باشیم. در پیمان شانگهای دو کشور وارد کننده انرژی یعنی چین و هند حضور دارند و دو کشور بزرگ صادرکننده یعنی روسیه و ایران نیز در این پیمان هستند پس میتوان از این موقعیت بهره برد.
شقاقی شهری گفت: موضوع مهم این است که تحریمها و بحران عدم عضویت در افایتیاف روی اقتصاد ایران سایه انداخته است و کاهش شدت تحریمها امیدواری برای بهره برداری بیشتر از ظرفیتها را فراهم میکند.
۲۲۳۲۲۳