چرا کار پرسپولیس مقابل استقلال گره خورد؟
۱- بدون شک ورزشگاه پر هوادار و مهمتر از آن چمن مصنوعی که درآن همه قوائد فیزیک( برخورد توپ با زمین) تغییر می کند، بزرگترین ضربه را به پرپسولیس زد. بشمارید چند بار قرمزها زمین خوردند و چقدر در استپ و دریبل ناموفق بودند. کنفدراسیون فوتبال آسیا به دنبال ترویج فوتبال در کشورهای کوچکتر است و آرزو داشت استقلال تاجیکستان از سد پرسپولیس بگذرد تا این پروژه آنها رونق بگیرد. در شهر دوبی که اکثریت با بهترین واکسن های جهان واکسینه شدند ورود تماشاگر برای استقلال و الهلال ممنوع بود اما در شهر دوشنبه گفتند هیچ مشکلی وجود ندارد. این یعنی استاندارد دوگانه در نهاد عمیقا فاسد کنفدراسیون فوتبال آسیا.
۲- جدا شدن سه بازیکن پرسپولیس در سه نقطه مختلف فقط با گذشت زمان و تمرین و بازی های متوالی ترمیم می شود. اما متاسفانه هیچ بازی پرفشاری در این ۴۰ روز که فوتبال تعطیل بود نداشتیم تا یحیی اینچنین مجبور به ریسک شود. رضا اسدی در مهمترین قسمت میدان جانشین احمد نور شد و طبیعتا باید دست کم ۱۵ مسابقه کنار آنها باشد تا جا بیافتد. اما او امروز مجبور شد سریع خودش را وفق دهد. نورالهی ۳ سال زمان خواست تا خودش را ثابت کند اما این فرصت برای اسدی تنها دو هفته بود.
۳- نوع بازی تدافعی و پارتیزانی استقلال تاجیکتان کار را برای پرسپولیس سخت کرده بود. مهدی ترابی اگرچه گل زد اما یکی از روزهای متوسط رو به بدش را پشت سر گذاشت. او در دریبلینگ و ارسال پاس های کلیدی ناموفق بود. وحید امیری دوندگی فراوان داشت اما در مهمترین صحنه بازی نتوانست در تک به تک دروازه حریف را باز کند و رضا اسدی هم دقیقا چنین اشتباهی را با تعلل بیجا مرتکب شد.(تصور کنید اگر نورالهی آنجا بود) اگر این بازی ۳ ماه قبل در چمن طبیعی انجام می شد پرسپولیس به راحتی با تفاضل گل از سد حریف عبور می کرد. تصور نکنید پر کردن جای نور و شهریار به همین سادگی ها خواهد بود.
۴- در این بازی ها با این شرایط تنها و تنها نتیجه اهمیت دارد و بس. خوشبختانه با همه این سختی ها و در لحظاتی که همه منتظر اوقات اضافه و ضربات پنالتی بودند، سانتر مهدی ترابی به صورت مستقیم درون دروازه جا خوش کرد تا عملیات دوشنبه اینچنین با موفقیت به پایان برسد.
۲۵۱ ۲۵۱
