به گزارش خبرگزاری سیلاد، چین با معرفی قطار فوقسریع «تی-فلایت» (T-Flight)، که از ترکیب فناوری مَگلِو و سامانههای تیوب کمفشار الهام گرفته از هایپرلوپ استفاده میکند، در حال بازتعریف مفهوم حمل و نقل سریع است. هدف نهایی این سیستم، رسیدن به سرعت ۹۶۵ کیلومتر بر ساعت (۶۰۰ مایل بر ساعت) است؛ سرعتی که آن را بهطور قابل توجهی از سرعت کروز متوسط هواپیماهای مسافربری تجاری جلو میاندازد.
با این سرعت، مسافت ۱۱۰۰ کیلومتری بین پکن و شانگهای که در حال حاضر با ریل پرسرعت حدود ۶ ساعت طول میکشد، به کمتر از یک ساعت و نیم کاهش خواهد یافت. این زمان حتی میتواند با در نظر گرفتن فرآیندهای طولانی فرودگاهی، از زمان سفر هوایی نیز کمتر شود.
رکوردشکنی در تونل خلاء
راز سرعت خارقالعاده تی-فلایت، در حذف تقریباً کامل دو عامل بازدارنده اصلی نهفته است:
-
حذف اصطکاک: با استفاده از الکترومغناطیس، قطار بدون تماس فیزیکی روی ریل شناور میشود (فناوری EDS و EMS).
-
حذف مقاومت هوا: حرکت در تونلهای با فشار بسیار کم (خلاء)، مقاومت هوا را به حداقل میرساند و امکان رسیدن به سرعتهای بیسابقهای را فراهم میکند.
در فوریه ۲۰۲۴، تی-فلایت در آزمایشهای اولیه خود به سرعت ۶۲۳ کیلومتر بر ساعت دست یافت و در ماه اکتبر، مهمترین مرحله یعنی عملکرد موفقیتآمیز در شرایط کمفشار (Low-Vacuum) را پشت سر گذاشت. این دستاورد، برتری فنی چین را نسبت به بسیاری از پروژههای ورشکستشده هایپرلوپ در غرب نشان میدهد.
جاهطلبی تا سه برابر سرعت صوت
جاهطلبیهای چین به اینجا ختم نمیشود. هدف مرحله دوم، دستیابی به سرعت ۱۰۰۰ کیلومتر بر ساعت در مسیری ۶۰ کیلومتری است. در چشماندازهای بلندمدت، رؤیای رسیدن به سرعت ۴۰۰۰ کیلومتر بر ساعت نیز مطرح شده است که تقریباً سه برابر سرعت صوت خواهد بود. تی-فلایت پیش از این، رکورد سریعترین قطار مَگلِو آزمایشی جهان را از قطار L0 ژاپن (با سرعت ۶۰۲ کیلومتر بر ساعت) ربوده است.
چالش هزینه و ایمنی
با وجود این پیشرفتها، کارشناسان نسبت به چالشهای پیش رو هشدار میدهند. ساخت زیرساختهای لازم، یعنی تونلهای طولانی و مقاوم در برابر فشار کم، بهشدت پرهزینه و پیچیده است. همچنین، سوالات جدی در مورد ایمنی مسافران در صورت کاهش ناگهانی فشار داخل تیوب در سرعتهای مافوق صوت، مطرح است.
با این حال، به گفته مارک اسمیت، مؤسس وبسایت Seat61.com، «اگر کسی بتواند این پروژه را عملی کند، قطعاً چینیها هستند. آنها از قدرت و منابع کافی برخوردارند.» این پروژه نه تنها رقابتی در زمینه سرعت، بلکه رقابتی در عرصه اثبات امکانپذیری فناوریهای پیشرفته حملونقل آینده است.
منبع: zmescience
۲۲۷۲۲۷
