به گزارش سیلاد، به نقل از زومیت، برخاستن و فرود، بحرانیترین و پرخطرترین بخشهای هر پرواز هستند. طبق دادههای انجمن بینالمللی حملونقل هوایی (IATA)، بیش از نیمی از سوانح هوایی در هنگام فرود رخ میدهند و پس از آن، برخاستن و اوجگیری اولیه در ردههای بعدی قرار دارند. اگر در این لحظات حیاتی، اتفاقی مثل قطع برق یا نیاز به تخلیهی فوری رخ دهد، چشمان شما از قبل به تاریکی عادت کرده و میتوانید مسیر خروج و موانع احتمالی را بسیار سریعتر تشخیص دهید.
البته فراموش نکنیم که سوانح هوایی بینهایت نادر هستند، اما خطوط هوایی همیشه برای بدترین شرایط آماده میشوند.
نور کم، انعکاس کمتر!
کم کردن نور کابین، بازتاب نور داخلی روی شیشهی پنجرهها را کاهش میدهد. این موضوع به مسافران و خدمه کمک میکند تا خطرات احتمالی بیرون هواپیما مانند آتش، دود یا هرگونه ناهنجاری دیگر را راحتتر تشخیص دهند. علاوه بر این، در تاریکی، علائم و نوارهای نوری راهنمای خروج اضطراری که روی زمین تعبیه شدهاند، به وضوح میدرخشند و مسیر امن را به شما نشان میدهند.
در نهایت، آیا این کار به صرفهجویی در مصرف برق هم کمکی میکند؟ بله، اما بسیار ناچیز. به گفته آدامز، در برخی هواپیماهای قدیمیتر یا در شرایط خاصی که هواپیما با حداقل توان کار میکند، کاهش بارهای غیرضروری به تمرکز انرژی بر سیستمهای حیاتی پرواز کمک میکند.
بنابراین، دفعه بعد که چراغهای کابین پیش از برخاستن یا فرود کمنور شدند، به جای کلافگی، به آن به چشم یک اقدام هوشمندانه برای حفظ امنیت خود و دیگران نگاه کنید. این تاریکی موقت، در واقع چراغی است که راه را برای ایمنی بیشتر روشن میکند.
۵۸۵۸
