به گزارش سیلاد، زمین هم دنباله دارد، دنبالهای از جنس پلاسما که در میدان مغناطیسی زمین محبوس شده و در سمت شب کشیده میشود.
همه اجسام ماکروسکوپی به دلیل حرکت الکترونها کمی مغناطیسی هستند. اما زمین میدان مغناطیسی بزرگی دارد که ناشی از حرکت آهن و نیکل مذاب در هسته خارجی است. میدان مغناطیسی زمین، منطقهای به نام مگنتوسفِر ایجاد میکند که رفتار ذرات باردار در نزدیکی زمین را کنترل و سیاره را از باد خورشیدی محافظت میکند.
چگونه دنباله شکل میگیرد؟
دنباله زمین که مگنتوتِیل (magnetotail) نام دارد، نتیجه تعامل میدان مغناطیسی زمین با باد خورشیدی است. باد خورشیدی یا جریان پلاسما از سطح خورشید، مگنتوسفِر را فشرده و شکل آن را تغییر میدهد. به این ترتیب سمت روز زمین فشرده و سمت شب کشیده میشود، درست مانند قطره بارانی که هنگام سقوط شکلش کشیده میشود و دنبالهای پیدا میکند.
این دنباله، پلاسما را به عقب زمین هدایت میکند و معمولاً یک ویژگی پایدار است، اما تحت تأثیر رویدادهای قوی خورشیدی مانند فوران تاج خورشیدی (CME) میتواند تغییر شکل دهد.
اگرچه اندازه دقیق مگنتوتِیل سخت است، شواهد نشان میدهند که دنباله زمین میتواند حدود ۱۰۰۰ برابر شعاع زمین کشیده شود. این دنباله بسیار بزرگ است و هیچ فضاپیمای منفردی قادر به بررسی کامل آن نیست.
زمین تنها یک کره سنگی و آبی نیست؛ بلکه یک سیاره زنده با سپر مغناطیسی و دنبالهای عظیم است که تا میلیونها کیلومتر در فضا امتداد دارد. این واقعیت نشان میدهد زمین، مانند دیگر اجرام منظومه شمسی، بخشی از یک سامانه فضایی پویا و پیچیده است و مطالعه آن هنوز پر از رمز و راز باقی مانده است.
منبع: iflscience
۵۸۵۸
