چاقی روند پیشرفت آلزایمر را تسریع می‌کند

بر اساس اعلام انجمن آلزایمر، در واقع چاقی بین سنین ۳۵ تا ۶۵ سالگی می‌تواند خطر زوال عقل را در سال‌های بعدی زندگی، حدود یک‌سوم افزایش دهد. این امر ممکن است به این دلیل باشد که چاقی، خطر فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد، که هر دو این‌ها در خطر زوال عقل سهم دارند.

اما پژوهشگران ایالات متحده برای نخستین بار با استفاده از آزمایش‌های خون، ارتباط میان چاقی و بیماری آلزایمر را نشان داده‌اند.

طبق یک مقاله جدید، نشانه‌های بیماری آلزایمر که در نشانگرهای زیستی خون دیده می‌شوند، در افراد چاق، تا ۹۵ درصد سریع‌تر از افراد غیرچاق افزایش پیدا کرد. قرار است این مقاله در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) ارائه شود.

پژوهشگران به‌عنوان بخشی از این تحقیق، به داده‌های پنج ساله ۴۰۷ شرکت‌کننده، شامل اسکن‌های مغزی و نمونه‌های خون، نگاه کردند.

پژوهشگران بر یک آزمایش خون تمرکز کردند که پروتئینی به نام «پی‌تائو۲۱۷» (p-tau217) را اندازه‌گیری می‌کند. مقدار بالای این پروتئین یک نشانگر قوی پلاک‌های آمیلوئید است؛ توده‌های چسبناک پروتئینی که [تشکیل آن‌ها] از ویژگی‌های شاخص بیماری آلزایمر به شمار می‌روند.

تحلیل نمونه‌های خون و اسکن‌های مغزی نشان داد شاخص توده بدنی بالاتر با نشانگرهای زیستی خون کمتر و پلاک‌های آمیلوئید کاهش‌یافته همراه بود، اما این موضوع در داده‌های بلندمدت صدق نمی‌کرد.

سهیل محمدی، پژوهشگر پسادکترا در موسسه رادیولوژی مالینکروت و نویسنده اصلی این مقاله، گفت: «ما بر این باوریم که کاهش نشانگرهای زیستی خون در افراد چاق، به دلیل رقیق شدن ناشی از حجم خون بالاتر بوده است.»

دکتر محمدی گفت فقط با نگاه کردن به این نتایج ممکن است «فریب بخورید» و فکر کنید افرادی که چاقی دارند، برای ابتلا به بیماری آلزایمر خطر کمتری دارند.

اما هنگامی که پژوهشگران شرکت‌کنندگان را در گذر زمان بررسی کردند، افرادی که چاق بودند، در مقایسه با کسانی که وزن سالم داشتند، نرخ بسیار سریع‌تری از رشد پلاک‌های آمیلوئیدی را تجربه کردند.

شرکت‌کنندگان چاق بین ۲۹ درصد تا ۹۵ درصد نرخ سریع‌تر افزایش در سطوح نسبت پلاسمایی «پی‌تاو۲۱۷» داشتند که نشان‌دهنده وجود بیماری آلزایمر است.

دکتر سیروس راجی، نویسنده ارشد این مقاله، گفت تحلیل آن‌ها نشان داد که آزمایش‌های خون در ثبت تاثیر چاقی بر پیشرفت بیماری آلزایمر، حساس‌تر از اسکن‌های مغزی بودند.

او باور دارد که ارزیابی‌های طولی با نشانگرهای زیستی خون، همراه با تصویربرداری سلامت مغز، به معیاری رایج برای پایش درمان و داروهای ضدآمیلوئید تبدیل خواهد شد.

او گفت: «این دانش در حال حاضر بسیار ژرف و بنیادین است، زیرا ما داروهایی داریم که می‌توانند به شکلی قدرتمند، چاقی را درمان کنند و این یعنی می‌توانیم در مطالعات آینده، اثر داروهای کاهش وزن را بر نشانگرهای آلزایمر دنبال کنیم.»

او گفت: «شگفت‌انگیز است که ما این نشانگرهای زیستی خون را برای پیگیری پاتولوژی مولکولی بیماری آلزایمر داریم و اسکن‌های ام‌آر‌آی را برای پیگیری شواهد تکمیلی از تحلیل رفتن مغز و پاسخ به درمان‌های مختلف. این کار برای مطالعات آینده و آزمایش‌های درمانی، ضروری و بنیادی است.»