منطقه آزاد اروند به عنوان یکی از مناطق راهبردی ایران، ظرفیتهای ویژهای برای تبدیل شدن به قطب توریسم سلامت دارد.
نزدیکی به استان بصره عراق، دسترسی آسان به کشورهای حوزه خلیج فارس، و وجود نیروی انسانی متخصص، فرصتهای کمنظیری ایجاد کرده است، اما با این حال، این ظرفیتها تاکنون به بالفعل تبدیل نشدهاند.
دلایل عدم موفقیت اروند در تبدیل شدن به هاب توریسم سلامت
کمبود زیرساختهای درمانی استاندارد بینالمللی: بیمارستانها و مراکز درمانی منطقه هنوز به سطح تجهیزات و استانداردهای جهانی نرسیدهاند.
بوروکراسی اداری و نبود قوانین تسهیلگر: فرآیندهای صدور ویزای درمانی، بیمههای بینالمللی و مجوزهای پزشکی پیچیده و زمانبر هستند.
ضعف در بازاریابی و برندینگ بینالمللی: اروند هنوز به عنوان مقصد شناختهشده در بازارهای عراق و خلیج فارس معرفی نشده است.
عدم همافزایی میان نهادهای دولتی و خصوصی: همکاریهای بین دانشگاه علوم پزشکی، سازمان منطقه آزاد، و بخش خصوصی پراکنده و غیرنظاممند بوده است.
کمبود سرمایهگذاری بخش خصوصی: سرمایهگذاران به دلیل نبود تضمینهای حمایتی و مشکلات اداری، رغبت کافی برای ورود به این حوزه ندارند.
راهکارهای عملی برای جذب سرمایهگذاران و رفع موانع
توسعه زیرساختهای درمانی و گردشگری: ایجاد بیمارستانهای تخصصی با استانداردهای بینالمللی و تجهیز مراکز توانبخشی و آبدرمانی
تسهیل قوانین و حذف بوروکراسی: راهاندازی سامانه جامع بیماران خارجی برای کاهش زمان صدور مجوز و ارائه ویزای درمانی سریع و بیمههای مشترک ایران-عراق
برندینگ و بازاریابی بینالمللی: طراحی کمپینهای تبلیغاتی در عراق و کشورهای خلیج فارس و همکاری با آژانسهای گردشگری سلامت بینالمللی
جذب سرمایهگذاران خصوصی و تعاونیها: ارائه مشوقهای مالیاتی و تسهیلات بانکی و ایجاد تعاونیهای گردشگری سلامت برای مشارکت مردمی
همافزایی نهادی و دیپلماسی سلامت: تشکیل کمیته مشترک ایران-عراق برای مدیریت بیماران مرزی و همکاری با دانشگاههای علوم پزشکی برای تربیت نیروی متخصص
منطقه آزاد اروند اگر بتواند زیرساختهای درمانی را ارتقا دهد، قوانین را تسهیل کند و برندینگ بینالمللی ایجاد نماید، میتواند به هاب توریسم سلامت جنوب ایران و دروازه ورود بیماران خارجی از عراق و خلیج فارس تبدیل شود. این مسیر نیازمند سرمایهگذاری بخش خصوصی، حمایت دولت، و حذف بوروکراسی اداری است.
دککترای کارآفرینی – عضو انجمن مدیریت ایران
















