به گزارش سیلاد، «مسعد بولس» فرستاده «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در امور آفریقا در مصاحبه‌ای با شبکه خبری «الجزیره» وضعیت سودان را غیرقابل قبول خوانده و تاکید کرد که این شرایط باید فورا متوقف شود.
بنا بر گزارش ایسنا، این مسؤول آمریکایی گفت: واشنگتن با حمایت شرکای خود در کمیته چهارجانبه یعنی عربستان، امارات و مصر، ابتکارعملی را برای آتش‌بس انسانی سه ماهه در سودان ارائه کرد.
او افزود: هدف از این ابتکارعمل رسیدن به نقشه راه دقیقی است که کمیته چهارجانبه ۱۲ سپتامبر برای برقراری صلح پایدار در سودان تنظیم کرد.
بولس در این مصاحبه تاکید کرد: کشورهایی همانند قطر، ترکیه و سایر کشورها نقش مهم واساسی را در سودان ایفا می‌کنند.
فرستاده ویژه ترامپ در امور آفریقا در ادامه نیز بر لزوم همکاری با تمامی شرکا و هم‌پیمانان برای برقراری آتش‌بس انسانی در مرحله اول و در ادامه اجرای نقشه راه فراگیری که کمیته چهارجانبه برای پایان دادن به درگیری تهیه کرده، تاکید کرد.
صلح کنگو و رواندا
در ارتباط با اقدامات آمریکا در قاره آفریقا، بولس توافق امضا شده میان جمهوری دموکراتیک کنگو و رواندا در دوحه را آغاز پایان درگیری توصیف کرد که بیش از سه دهه در شرق کنگو ادامه داشته است.
این توافق شامل هشت پروتکل اصلی است و ۲ طرف درباره سازوکار اجرای ۲ پروتکل توافق کردند و ۶ پروتکل دیگر برای مذاکره در مرحله بعدی توافق باقی مانده‌اند.
توافق امضا شده در دوحه شامل ۲ پروتکل اصلی است که درباره جزئیات اجرایی آنها توافق شده است، اولی در ارتباط با حوزه انسانی بوده و دومی درباره سازوکار نظارت بر آتش‌بس میان جمهوری کنگو و گروه «M۲۳» است.
این توافق شامل سازوکاری ۲جانبه میان رواندا و جمهوری کنگو است که اجرای آن با نشست‌هایی با حضور قطر، اتحادیه آفریقا و جمهوری توگو آغاز شد.
بولس گفت: ۶ پروتکل باقی مانده شامل گسترش دامنه کنترل کنگو بر تمامی خاک خود به ویژه ۲ منطقه شمال و جنوب کیفو در شرق این کشور است.
سایر پروتکل‌ها شامل موضوعاتی چون حوزه اقتصادی، اصلاحات موردنظر و منافع ملی است و پیش‌بینی می‌شود پروتکل انسانی آسان‌ترین پرونده باقی مانده باشد.
فرستاده ویژه ترامپ در امور آفریقا در ادامه این مصاحبه نیز با تقدیر از نقش قطر در دستیابی به این توافق، تاکید کرد: تلاش‌های مستمر دوحه در طول چند ماه گذشته، نقش تعیین‌کننده‌ای در تحقق دستاوردی داشت که می‌توان آن را روزی تاریخی توصیف کرد.
او در پایان نیز تاکید کرد: تضمین‌های آمریکا و قطر در کنار اتحادیه اروپا و دیگر شرکای آنها، طرف‌ها را به پایبندی واقعی به اجرای توافق سوق خواهد داد.
سازمان ملل: دارفور «پایتخت رنج انسانی جهانی» است
از طرفی دیگر، «تام فلچر»، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد در امور بشردوستانه، از جامعه بین‌المللی خواست تا برای رسیدگی به بحران انسانی در سودان حمایت فوری ارائه دهند و تأکید کرد که حمایت‌های فعلی بسیار کمتر از آن چیزی است که برای کمک به غیرنظامیان آسیب‌دیده لازم است.
فلچر در مصاحبه‌ای با الجزیره گفت که دارفور به «پایتخت رنج انسانی جهان» تبدیل شده است و تأکید کرد که آنچه جهان تاکنون ارائه کرده برای پایان دادن به این بحران کافی نیست.
فلچر نسبت به ادامه جنایات و تخلفات علیه غیرنظامیان در الفاشر، پایتخت استان دارفور شمالی، و سودان به طور کلی، از جمله استفاده از خشونت جنسی به عنوان سلاح جنگی، هشدار داد.
او از جامعه بین‌المللی درخواست کرد تا مسؤولان این تخلفات را پاسخگو قرار دهند و به رویه‌هایی که جان غیرنظامیان را تهدید می‌کند، پایان دهند.
فلچر توضیح داد که این وضعیت نیازمند بازسازی و ایمن‌سازی جاده‌هایی است که آوارگان برای فرار از مناطق جنگی در الفاشر و مناطق اطراف آن استفاده می‌کنند و خاطرنشان کرد که جاده‌های فعلی «بسیار خطرناک» هستند و برای تسهیل تحویل کمک‌های بشردوستانه و تأمین حفاظت از غیرنظامیان نیاز به بهبود دارند.
نقش رسانه‌های بین‌المللی در بحران بشردوستانه سودان
فلچر بر لزوم تلاش‌های رسانه‌ای یکپارچه در پوشش بحران بشردوستانه تأکید کرد و هشدار داد که پوشش پراکنده در رسانه‌های اجتماعی به جای متحد کردن مردم، آنها را منحرف می‌کند. او خواستار اجازه دادن به روزنامه‌نگاران بین‌المللی برای پوشش مستقیم بحران شد تا از پاسخگویی مسؤولان تخلفات اطمینان حاصل شود. فلچر همچنین از نقش مسعد بولس در حمایت از تلاش‌ها برای دستیابی به آتش‌بس بشردوستانه تمجید و به اهمیت همکاری با سایر بازیگران بین‌المللی اشاره کرد.
او از شورای امنیت و جامعه بین‌المللی خواست تا به طور مؤثر برای پایان دادن به درگیری طولانی در سودان و تضمین حفاظت از غیرنظامیان مشارکت کنند. کمبود بودجه مانع تلاش‌های کمک‌های بشردوستانه می‌شود این مقام سازمان ملل متحد از کمبود شدید بودجه برای سازمان‌های بین‌المللی در نتیجه کاهش ۴۰ تا ۴۵ درصدی بودجه سازمان ملل در سال گذشته خبر داد که بر اولویت‌بندی حمایت و کمک تأثیر منفی گذاشته است.
315