به گزارش خبرنگار خبرگزاری سیلاد از آبادان؛ این اثر بهعنوان یکی از پژوهشهای مهم در حوزه نقد ادبی و مطالعات میانرشتهای، به تحلیل عناصر تصویری، نشانههای فولکلوریک و مؤلفههای نمادین در شعر معاصر ایران میپردازد، دورهای که شعر فارسی بیش از هر زمان دیگر بر تصویر و نشانه بهعنوان حامل معنا تکیه کرده است.
«احمد امیری» در این کتاب با بهرهگیری از روشهای نشانهشناسی و زیباییشناسی، نشان میدهد که چگونه تصویر در شعر دهههای چهل و پنجاه از سطح آرایههای زبانی فراتر رفته و به زبانی برای بیان تجربههای اجتماعی، فرهنگی و فلسفی تبدیل شده است.
او با تحلیل نشانههایی همچون پرنده، رودخانه، درخت و دیگر عناصر برگرفته از حافظه جمعی، نقش فولکلور را در شکلگیری لحن و جهانبینی شاعران جریانساز آن دوره برجسته میکند.
«دکتر مهدی قدیانی» در این گفتوگو ضمن تأکید بر اهمیت رویکرد تازه امیری، اظهار کرد: این کتاب توانسته زاویه دیدی نو به شعر فولکلوریک دهههای چهل و پنجاه ارائه دهد؛ زاویهای که تصویر را نه صرفاً عنصر زیباییشناختی، بلکه نشانهای فرهنگی و اجتماعی تحلیل میکند.» او افزود: «امیری نشان داده است که عناصر سادهای مانند پرنده، رودخانه یا درخت در شعر آن دوره حامل معناهای عمیقاند و همین نگاه، شعر را به سندی فرهنگی و اجتماعی تبدیل میکند.
این استاد فلسفه هنر در عین حال به برخی کاستیها نیز اشاره کرد و افزود: بخشی از مباحث کتاب دچار کلیگویی است و نمونههای بررسیشده بیشتر محدود به جریانهای مشخص شعری هستند.
وی همچنین تصریح کرد: پیشنهاد میکنم در چاپهای بعدی این کتاب، دامنه پژوهش به فولکلور مناطق مختلف ایران گسترش یابد تا تصویر جامعتری از نشانههای تصویری ارائه شود.
این استاد فلسفه هنر، همچنین بر ضرورت پیوند عمیقتر میان تحلیل نشانهها و مبانی فلسفه هنر تأکید کرد و ابراز داشت: اگر ساختار کتاب با مبانی فلسفی تقویت شود، میتواند به مرجع جدی در مطالعات ادبی ـ تصویری تبدیل گردد.
وی در ادامه پیشنهاد داد نمایهای از نشانههایی مانند پرنده، آب، درخت، خانه و سفر همراه با توضیح تحولات معنایی آنها میان دههها به کتاب افزوده شود تا پژوهش عمق زمانی بیشتری پیدا کند و مسیر نقد تطبیقی گشوده شود.
در مجموع، «دکتر مهدی قدیانی» کتاب «احمد امیری» را تلاشی ارزشمند در بازخوانی فولکلور شعر دهههای چهل و پنجاه میداند، اثری که با وجود برخی کاستیها، توانسته پیوندی قابل توجه میان نشانهشناسی و مطالعات فولکلوریک برقرار کند و برای پژوهشگران، دانشجویان و علاقهمندان شعر معاصر ایران منبعی قابل اتکا باشد.














