به گزارش سیلاد، این برنامه در چارچوب جشنواره جهانی فیلم فجر برگزار شد و فرصتی خوبی را برای دیدار و استفاده از تجربه‌های یکی از مهم‌ترین چهره‌های عکاسی معاصر فراهم کرد.
در بخش اول این ورکشاپ عکس‌های قدیمی آلفرد به نمایش گذاشته شد؛ عکس‌هایی از حضور او در جنگ و حوادث و اتفاقات مهم دنیا و بخش دوم هم به عکس‌های او از دوران دفاع مقدس اختصاص یافت و در بخش سوم نیز فرصتی برای پرسش و پاسخ فراهم شد.
آلفرد یعقوب زاده در این نشست گفت: هرچند به خانواده خود علاقه بسیاری دارم اما برای من کار و عکاسی بر خانواده اولویت دارد؛ سه فرزند من که به دنیا آمدند خانه نبودم و اکثر اوقات از منزل دور بودم.
او اضافه کرد: من عکاس خبری هستم و مجبورم برای کارم یک سری چیزها را در زندگی فدا کنم؛ من حتی حاضرم جانم را برای کارم بدهم؛ من این را وظیفه خود می‌دانم که اخبار را از طریق عکس به مردم انتقال دهم.
یعقوب زاده یادآور شد: من به عنوان عکاس خبری چشم مردم هستم؛ عکاسی خبری مسیولیت سنگینی است و من باید به نحو احسن این کار را انجام دهم.
او ادامه داد: در مورد عکس‌هایی که می‌گیرم قضاوت هم نمی‌کنم؛ البته اتفاقات، زمان و مکان عکس را ثبت می‌کنم اما قضاوت را به مردم می‌سپارم چراکه معتقدم من به عنوان یک عکاس باید واقعیت را منعکس کنم و کار من قضاوت نیست.
یعقوب زاده گفت: در عکاسی ارتباط من با مردم است؛ عکس باید داستانی داشته باشد؛ در واقع عکس هم باید کادربندی خوبی داشته باشد و هم خودش گویای توضیحات لازم از اتفاقی که در حال رخ دادن است باشد.
او معتقد است عکاس باید به گونه‌ای عکس بگیرد که مردم عکس را درک کنند.
این عکاس افزود: در کار خبری لحظاتی است که با مسئله مرگ و زندگی مردم مواجه می‌شویم؛ نباید فقط عکس بگیربم بلکه باید خودمان هم در درد مردم سهیم باشیم.
او با اعتقاد به اینکه عکس خاطرات مردم است، گفت: ۴۵ سال است که عکس می‌گیریم و در این دوران لحظات بسیاری را تجربه کردم؛ لحظاتی را هم از دست دادم؛ خیلی لحظات را هم اجازه ندادند عکس بگیرم، برخی مواقع هم لحظاتی را تجربه کردم که در آن لحظات با مسایل انسانی روبه رو می‌شدم و باید عکس گرفتن را فراموش می‌کردم و به مردم یاری می‌رساندم؛ لحظاتی هم در جنگ سپری کردم که باعث آسیب دیدن به من هم شد.
یعقوب زاده در ادامه به بیان خاطرات عکاسی خود در گذشته پرداخت و به پرسش‌های مخاطبان و حاضران در این نشست پاسخ داد.
