به گزارش سیلاد، امشب سینمای هنر شهر آفتاب حال و هوای تازه‌ای را تجربه کرد؛ شماری از هنرمندان، فیلم‌سازان و علاقه‌مندان به سینما در این مجموعه گرد هم آمده بودند تا شور و هیجان خود از برگزاری یک رویداد جهانی را با هم شریک شوند؛ همه می‌دانستند که لحظه‌ای تاریخی در راه است؛ آغاز نخستین جشنواره جهانی فیلم فجر در شیراز.
در مقابل جایگاه ساده اما پرشکوهی که در میانه محوطه برای سخنرانی برپا شده بود، شماری از هنرمندان برجسته کشور حضور یافتند؛ در پشت جایگاه سخنرانی نیز ساختمانی نیمه‌کاره با اسکلت‌های فلزی و دیوارهای ناتمام خودنمایی می‌کرد اما همین سازه ناتمام، با نورپردازی خلاقانه به بخشی از مراسم بدل شد. لوگوی جشنواره جهانی فیلم فجر با پرتوهای رنگین بر دیوارهای آن نقش بست؛ گویی هنر، حتی بر سنگ و سیمان ناتمام نیز می‌تواند جان ببخشد. انعکاس نورها از نگاه تماشاگران، لحظه‌ای شاعرانه و فراموش‌نشدنی خلق کرد.
پس از دقایقی با پخش سرود ملی مراسم آغاز شد.
سخنران این مراسم هم از اهمیت سینما به‌عنوان زبان مشترک ملت‌ها سخن گفت؛ از نقش جشنواره در معرفی فرهنگ ایرانی به جهان و از امیدی که هنر می‌تواند در دل‌ها زنده کند.
روح‌الله حسینی، دبیر جشنواره، در سخنرانی خود تأکید کرد که سینمای شاعرانه ادا یا تفنن نیست؛ هیجان زودگذر یا بازی با کلمات هم نیست.
او افزود که این نوع سینما دعوتی است برای بازگشت به حس، طبیعت، سادگی و زندگی بی‌پیرایه؛ شیوه‌ای برای زیستن که سطحی‌نگر نیست، بلکه تاملی عمیق در باب زندگی به شمار می‌رود.
حسینی ادامه داد: سینمای شاعرانه دقیقاً در شهری چون شیراز معنا پیدا می‌کند؛ شهری که با تاریخ و مشاهیرش، از حافظ و سعدی تا ملاصدرا و شاه‌چراغ، به ما می‌آموزد چگونه جهان را نه فقط ببینیم، بلکه در آن درنگ کنیم.
نمایش آثار جهانی
به گفته دبیر جشنواره، در این دوره بیش از ۵۰ فیلم از فرهنگ‌ها، زبان‌ها و نژادهای مختلف جهان به نمایش درمی‌آید. او توضیح داد که این آثار با ترکیب تصویر و صدا، نه برای خلق رویدادی خارق‌العاده، بلکه برای ساختن یک «زیست‌جهان» تلاش می‌کنند.
حسینی افزود: هر سکوت یا مکث می‌تواند به اندازه یک دیالوگ معنا داشته باشد؛ حتی یک حرکت ساده دوربین می‌تواند همچون یک مصرع شعر، معنا بیافریند.
او تأکید کرد که جشنواره به دنبال برجسته کردن فیلم‌های ساده اما ماندگار است؛ آثاری که بدون تکیه بر جلوه‌های ویژه، تأثیری عمیق بر ذهن و احساس مخاطب می‌گذارند.
حسینی ابراز امیدواری کرد این جشنواره به میعادگاهی برای فیلمسازانی بدل شود که تجربه‌های انسانی فراموش‌شده را دوباره یادآوری می‌کنند.
نیاز جهان به روایت‌های صادقانه
دبیر جشنواره گفت: جهان امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند روایت‌های انسانی و شاعرانه است. جهانی که از سرعت و خشونت خسته شده، می‌تواند با تصاویر آرام و صداهای نرم، اندکی آرامش بیابد.» او افزود که جشنواره جهانی فیلم فجر تنها پاسداشت سینما نیست، بلکه فرصتی برای نکوداشت شعر و دعوتی به دیدن جهان با نگاهی تازه است.
حسینی در پایان آرزو کرد روزهای جشنواره برای همه نه فقط تجربه‌ای حرفه‌ای، بلکه تجربه‌ای انسانی و الهام‌بخش باشد؛ تجربه‌ای که یادآور این سخن سهراب سپهری است که (زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می‌پیچد… زندگی شستن یک بشقاب است)
در این مراسم محمدمهدی احمدی سرپرست معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونان سازمان سینمایی، دبیر جشنواره، استاندار و مسئولان دستگاه‌های اجرایی استان فارس، همچنین شماری از سینماگران خارجی، هنرمندان و سینمادوستان شیرازی حضور داشتند.
آغاز جشنواره نه تنها یک مراسم رسمی، بلکه یک تجربه جمعی بود؛ ترکیبی از شور هنری، همبستگی فرهنگی و امید به آینده. در آن شب، سینمای هنر شهر آفتاب به نقطه‌ای روشن در دل تاریکی بدل شد؛ جایی که هنر و نور، دست در دست هم، جشنواره‌ای جهانی را آغاز کردند.
48
