به گزارش سیلاد، به نقل از زومیت، کشف فسفین در جو کوتوله قهوه‌ای ولف ۱۱۳۰سی (Wolf 1130C) در فاصله‌ی ۵۴ سال نوری از زمین، معمای شیمی فسفر در سراسر کهکشان راه شیری را پیچیده‌تر کرده است. به گفته تیمی از پژوهشگران به سرپرستی آدام برگاسر، اخترفیزیک‌دان در دانشگاه کالیفرنیا سن‌دیگو، جرم باستانی ولف ۱۱۳۰سی با بیش از ۱۰ میلیارد سال قدمت، دارای فسفین با غلظتی حدود ۱۰۰ قسمت در هر میلیارد است.
کشف ولف ۱۱۳۰سی یادآوری می‌کند که فسفین را نمی‌توان به‌سادگی نشانه‌ی حیات دانست، زیرا این مولکول می‌تواند در محیط‌های غیرزیستی هم شکل بگیرد.
کوتوله‌های قهوه‌ای ستارگان کوچکی هستند که هنگام تشکیل‌شدنِ مرکزشان، به اندازه کافی داغ نمی‌شوند تا فرایند ذوب یا همجوشی هسته‌ای در آن‌ها به وجود آید. به عبارت دیگر آن‌ها به خورشیدهای نورانی و گرم تبدیل نمی‌شوند، بلکه بلافاصله پس از تشکیل سرد می‌شوند و نوری از خود نمی‌تابانند بگونه‌ای که به سختی دیده می‌شوند.
ماجرای فسفین پیش‌تر نیز در سال ۲۰۲۰ خبرساز شده بود، زمانی که دانشمندان اعلام کردند در جو زهره فسفین یافته‌اند. در زمین، این مولکول عمدتاً توسط میکروب‌ها تولید می‌شود و به همین دلیل اخترزیست‌شناسان آن را یک نشانگر زیستی احتمالی می‌دانند. بااین‌حال، وجود فسفین تنها به فرآیندهای زیستی محدود نمی‌شود. این مولکول در مقادیر زیاد در جو مشتری و زحل نیز یافت شده و در اعماق داغ و پرفشار آن‌ها تشکیل می‌شود و سپس، به لایه‌های بالاتر جو انتقال می‌یابد.
مقدار فسفین در جو ولف ۱۱۳۰سی مشابه مقادیر مشاهده‌شده در مشتری و زحل است و با مدل‌های موجود مطابقت دارد. برای نخستین بار، جو یک کوتوله‌ی قهوه‌ای دقیقاً همان مقدار پیش‌بینی‌شده فسفین را نشان می‌دهد و همین امر پرسش‌های تازه‌ای را مطرح می‌کند.
دانشمندان معتقدند ادامه پژوهش برای حل معما ضروری است. آن‌ها باید مدلی ارائه کنند که توضیح دهد چرا تنها یکی از کوتوله‌های قهوه‌ای بررسی‌شده تاکنون، مقدار پیش‌بینی‌شده فسفین را دارد. همچنین، شرایط پایداری فسفین باید به‌طور دقیق مشخص شود.
5858
