به گزارش سیلاد، در هفت روز گذشته ۷۵ درصد از کاربران در کامنت‌های اینستاگرام از پژمان جمشیدی دفاع کردند و سه درصد گفته‌اند علاقه‌شان به او بیشتر از قبل شده است.
خبر انتقال پژمان جمشیدی به زندان قزل‌حصار صبح ۲۹ مهر منتشر شد. در این مدت، کاربران در هاب خبری اینستاگرام عمدتا موضعی همدلانه نسبت به متهم داشتند. در فضای توییتر هم بحث‌ها بیشتر حول این می‌چرخید که انتشار خبر «پژمان جمشیدی» بخشی از یک سناریوی سیاسی بوده است. توطئه‌ای که می‌خواست حواس‌ها را از اخبار عروسی دختر علی شمخانی، مطالبه محاکمه ظریف و روحانی بابت اظهاراتی درباره رابطه ایران و روسیه و انحلال بانک آینده دور کند.
حتی پیروان کمپین اخراج افغانستانی‌ها هم راه خودشان را می‌رفتند و معتقد بودند این خبر برای رد گم‌کنی تلاش‌های آن‌ها بوده است. این‌ها نتایج بررسی آماری زومیت است که از پلتفرم دیتاک استخراج کرده.
در این بین فقط ۱۵ درصد از توییت‌های پربازنشر ایکس و حدود ۲ درصد از کامنت‌های کاربران در اینستاگرام با زنی که علیه شخص مورد نظر شکایت کرده بود، همدردی نشان دادند. زومیت در این گزارش با جست‌وجوی کلمه پژمان جمشیدی به نتایج مهمی درباره نحوه مواجهه مردم در شبکه‌های اجتماعی نسبت به خبر بازداشت این بازیگر و فوتبالیست سابق رسیده است.
حدود ۷۵ درصد از کامنت‌های اینستاگرام (دو دسته اول) به‌طور مستقیم در حال ابراز خوشحالی و حمایت قاطع از پژمان جمشیدی هستند. دیدگاه توطئه نیز سهم قابل توجهی (حدود ۱۲ درصد) دارد، در حالی که کامنت‌های انتقادی یا شکاک بسیار نادر (حدود ۲ درصد) هستند. این آمار به خوبی فضای به‌شدت همدلانه و طرفدارانه اینستاگرام برای مدیریت تصویر سلبریتی را در این مورد خاص نشان می‌دهد.
در توییتر مردم چطور به پژمان جمشیدی فکر می‌کنند؟
در حالی که در اینستاگرام، احساس غالب «ناباوری» و «حمایت از جمشیدی» بود و هشتگ #قضاوت_نکنیم ترند شد، در توییتر اصل خبر بازداشت به‌عنوان یک «واقعیت» پذیرفته شده، اما تمرکز اصلی بر انگیزه‌های پشت پرده انتشار آن است. مضمون تکرارشونده در توییتر «بدبینی سیاسی»، «خشم» و «کنایه» و «تئوری توطئه و انحراف افکار عمومی» است.
پرتکرارترین کلمه در توییتر بعد از «پژمان جمشیدی»: شمخانی و پرتکرارترین مضمون بعد از او پروژه حواس‌پرتی افکار عمومی از پرونده شمخانی و هم‌زمان بحث قضاوت زودهنگام درباره اتهام تجاوز است. تقریبا تمام توییت‌های پربازنشر، این رویداد را نه یک پرونده شخصی، بلکه یک «سناریوی قدیمی» و ابزار اتاق فکرهای حکومتی برای منحرف کردن ذهن مردم از مسائل مهم‌تر می‌دانند.
۴۷۴۷
