به گزارش خبرگزاری سیلاد و براساس گزارش گجت‌نیوز، سیستم پیشرانش در طراحی ناوهای هواپیمابر اهمیت ویژه‌ای دارد، چرا که هر روش مزایا و معایب خاص خود را دارد. بریتانیا با توجه به نیازها و شرایط خاص خود، از نیروی برق به جای سوخت هسته‌ای برای ناوگان خود استفاده می‌کند.
هزینه‌های سرسام‌آور برای ناوهای هواپیمابر هسته‌ای
پیشرانش هسته‌ای، منبع قدرتمندی برای زیردریایی‌هایی مانند ۹ فروند زیردریایی کلاس Astute نیروی دریایی بریتانیا است که برای ماموریت‌های طولانی زیر آب طراحی شده‌اند. با این حال، استفاده از آن برای ناوهای هواپیمابر بریتانیا به دلیل هزینه‌های بالا مورد استقبال قرار نگرفته است. فرمانده جری کاید، فرمانده سابق ناو هواپیمابر HMS Queen Elizabeth، این گزینه را به سرعت رد کرده و آن را «غیرمقرون‌به‌صرفه» خوانده است. یک راکتور هسته‌ای می‌تواند هزینه یک کشتی را در طول عمر عملیاتی آن تقریباً سه برابر کند که این مسئله توجیهی قوی برای عدم استفاده بریتانیا از این فناوری است.
مزایای ناوهای هواپیمابر متعارف بریتانیا
ناو هواپیمابر بریتانیا HMS Prince of Wales، از دو توربین گازی و چهار ژنراتور دیزلی بهره می‌برد که نگهداری آن را آسان‌تر و نیازمند خدمه متخصص کمتری می‌سازد. وزارت دفاع بریتانیا به دنبال به حداقل رساندن تعداد خدمه بوده و این امر در کشتی‌های بدون راکتور هسته‌ای بسیار ساده‌تر است. علاوه بر این، از رده خارج کردن ناوهای هسته‌ای نیز بسیار پرهزینه است. اگرچه سوخت‌رسانی هسته‌ای فواصل طولانی را ممکن می‌سازد، اما نیاز مداوم به سوخت‌رسانی هواپیماهای مستقر روی عرشه، این مزیت را کم‌رنگ می‌کند. همچنین، شبکه جهانی بنادر امن، امکان تردد گسترده را برای کشتی‌های متعارف فراهم می‌کند. چین نیز که بزرگترین نیروی دریایی جهان را دارد، از سه ناو هواپیمابر غیر هسته‌ای استفاده می‌کند که نشان می‌دهد این فناوری همیشه بهترین گزینه نیست.
۲۲۷۲۲۷
