به گزارش سیلاد، اخترشناسان هشدار می‌دهند که سیارک‌هایی در نزدیکی مدار زهره وجود دارند که تاکنون شناسایی نشده‌اند. نور شدید خورشید و موقعیت خاص آن‌ها باعث شده این اجرام «نامرئی» باقی بمانند. اما اگر روزی مدارشان تغییر کند، ممکن است به زمین نزدیک شوند و خطر بالقوه‌ای ایجاد کنند.
چرا دیده نمی‌شوند؟
مشکل اصلی این است که این سیارک‌ها به دلیل شرایط خاص رصدی، به چشم نمی‌آیند. این سیارک‌ها در موقعیتی بین زمین و خورشید قرار دارند که بازتاب نورشان تحت تأثیر پرتوهای درخشان خورشید قرار می‌گیرد و از این رو دیدنشان دشوار است. در این میان مدارهای غیرمدور و بی‌ثباتشان احتمال برخورد یا نزدیک شدن به زمین را افزایش می‌دهد.
تا کنون حدود ۲۰ سیارک هم‌مدار با سیاره زهره شناسایی شده‌اند. این اجرام طی هزاران سال می‌توانند مسیر خود را تغییر دهند و وارد مدار زمین شوند. هر چند احتمال برخورد کم است، اما اثر برخورد احتمالی فاجعه‌بار خواهد بود.
رصدخانه ورا روبین (Vera Rubin Observatory) با تلسکوپ قدرتمند خود، در زمان‌های مشخصی از سال شانس آشکارسازی این سیارک‌ها را دارد. در این میان پروژه‌های فضایی چون NEO Surveyor به دنبال پوشش نقاط کور فعلی هستند.
اخترشناسان توصیه می‌کنند که با رصد بیشتر با تلسکوپ‌های حساس به نور کم، توسعه مأموریت‌های فضایی نزدیک به زهره، پیش‌بینی دقیق مدارهای سیارک‌ها و البته با همکاری بین‌المللی و اشتراک‌گذاری داده‌ها به مقابله با این خطر احتمالی بپردازیم.
چرا که با اقدامات به‌موقع، می‌توان خطر برخورد احتمالی این سیارک‌های نامرئی را کاهش داد و زمین را از تهدید پنهان محافظت کرد.
منبع: ساینس‌آلرت
۵۸۵۸
