به گزارش خبرگزاری سیلاد استان چهارمحال وبختیاری، سید ناصر حسینی‌پور، رزمنده و آزاده سرافراز دفاع مقدس و نویسنده کتاب «پایی که جا ماند»، در جمع پیشکسوتان جهاد و شهادت با بیان خاطراتی از دوران اسارت، گفت: دشمن بعثی به‌خوبی می‌دانست قدرت ملت ایران در مکتب عاشورا و فرهنگ حسینی است و به همین دلیل تلاش می‌کرد این سرچشمه مقاومت را نابود کند.
وی با اشاره به جنایات رژیم بعث افزود: صدام پس از شهادت آیت‌الله صدر و بنت‌الهدی اعتراف کرده بود که «اشتباه یزید در نکشتن زینب(س) را تکرار نمی‌کنم»، زیرا می‌دانست پیام‌آوری زینب کبری(س) کربلا را ماندگار کرد. همین نگاه نشان می‌داد دشمن از فرهنگ عاشورا وحشت داشت و برای مقابله با آن، حتی رزمندگان ایرانی را «حشره» می‌خواند تا نابودی آنان را توجیه کند.
این آزاده سرافراز ادامه داد: در زندان الرشید بغداد مرا با یک پا که تازه بخیه شده بود آویزان کردند تا خونابه از زخم‌هایم جاری شود، یا بارها شاهد بودم که اسیران ایرانی زیر تانک و نفربر له می‌شدند و حتی برخی را به آتش کشیدند. دشمن گمان می‌کرد با این شکنجه‌ها روحیه مقاومت را درهم می‌شکند، اما نتیجه معکوس شد.
حسینی‌پور تأکید کرد: شاخصه اصلی رزمندگان ما عشق و اخلاق حسینی بود؛ بسیاری از شهدا حاضر نمی‌شدند به سرباز دشمن که پشت به آنان داشت شلیک کنند و در عملیات‌ها حتی در عطش شدید لب به قمقمه‌های آب نمی‌زدند، چرا که خود را پیروان امام حسین(ع) می‌دانستند.
وی با اشاره به ساده‌زیستی رزمندگان یادآور شد: برخی فرماندهان دفاع مقدس از فرماندهی خود درخواست می‌کردند حقوقشان نصف شود یا حتی بابت گلوله‌هایی که به هدف نخورد از حقوقشان کسر کنند. این همان «فیش‌های نجومی» مکتب حسینی بود که نشانه‌ای از اخلاص و ایمان رزمندگان به بیت‌المال به شمار می‌رفت.
نویسنده کتاب «پایی که جا ماند» در پایان گفت: فرهنگ عاشورا و رهبری امام خمینی(ره) دفاع مقدس را از یک جنگ نظامی به مدرسه‌ای برای تربیت انسان‌های بزرگ تبدیل کرد. امروز نیز تنها راه ایستادگی در برابر نظام سلطه و استمرار عزت ایران اسلامی، بازگشت به همین مکتب و ترویج ارزش‌های عاشورایی در جامعه است.
