مرتضی رضایی؛ وقتی می گوییم غیر حرفه ای مثل رامین رضاییان برایش دلیل داریم.دقیقا سه بازی است که او روی نیمکت ذخیره های استقلال نشسته و برای تیمش به میدان نمی رود.
دلیل آن از نگاه ساپینتو هر چیزی می تواند باشد،از دلایل فنی گرفته تا کارت قرمزی که در بازی مقابل استقلال خوزستان گرفت و اخراج شد یا در بدبینانه ترین حالت نگاه تنبیهی مرد پرتغالی!
با این حال بازیکنی که سال ها در فوتبال ایران،خارج از ایران و تیم ملی بازی کرده؛ حرفه ای پول گرفته و حرفه ای از همه امکانات استفاده کرده باید تفکرش هم حرفه ای باشد؛نه اینکه در جشن پیروزی در آسیا شرکت نکند و یک راست سرش را پایین بیاندازد و به رختکن برود.
جالب‌تر اینکه او یکی دو روز بعد و ظاهرا سرمربی تیمش را هم در فضای مجازی( اینستاگرام) آنفالو کرد تا بحران جدیدی را به تیمش تزریق کند.حقیقتا از بازیکنی مثل رامین رضاییان با تجربه ای که دارد انتظار بیشتری می رود.گمان این بود که او پس از سال ها کسب تجربه و حاشیه های فوتبالی، این روزها پخته تر عمل کند و نه خودش و نه تیمش را وارد بحران نکند.
به عقب که بر می گردیم شاید بتوان خیلی جدی تر حق را به برانکو در پرسپولیس داد.پروفسور پس از بازگشت رامین از ترکیه،برای بازی ندادن به او خیلی تحت فشار بود اما بارها و بارها مصاحبه کرد و گفت که تیمش و نظمی که نباید به هم بخورد برایش مهمتر از اسامی بازیکنان است.او روی حرفی که به آن اعتقاد داشت ایستاد و در نهایت رامین را از تیمش اخراج کرد.
آن فصل رضاییان 9 بازی متوالی در لیگ و جام حذفی برای پرسپولیس بازی نکرد و در میانه های فصل، با تصمیم برانکو به دلیل بی انضباطی از جمع پرسپولیسی ها کنار گذاشته شد.
او حالا در چالشی مشابه قرار گرفته اما این بار پیراهن آبی را به تن دارد.رامین توانایی بالای خوبی دارد و از بازیکنان موثر در هر تیمی که بازی کرده بوده است.به قول استخوان خرد کرده ها و آنهایی که یکی – دو پیراهن بیشتر در این فوتبال پاره کرده اند حیف است،واقعا حیف و قطعا راه بازگشت به ترکیب اصلی نه شرکت نکردن در جشن پیروزی است و نه آنفالو کردن سرمربی در اینستاگرام؛ بلکه جنگیدن است برای جایگاهی که به قول خیلی ها حق یکی مثل رامین رضاییان است.
251 251
