کُشتن هیجان و بازیکن‌سازی
اگر جدول لیگ برتر طی حدود یک دهه اخیر را نگاه کنیم، در بیشتر سال‌ها پرسپولیس قهرمان،سپاهان و استقلال نایب قهرمان و تراکتور چهارم شده است.به ندرت دربین چهار تیم اول جدول که می‌تواند نام ۴۰ تیم مختلف را دربربگیرد نام تیم های دیگر آمده مگر در مواردی خاص. این روند قطعاً باعث می‌شود بقیه تیم‌ها بی‌انگیزه شوند؛ مربیان ضرورتی برای بازیکن‌سازی احساس نکنند؛ استعدادها دیر کشف شوند، بازیکنان جوان و باانگیزه به‌جای درخشش در بقیه تیم‌ها در تیم‌های صدرجدول ذخیره شوند و رقابت عملاً بی‌معنا شود.
بازار عجیب نقل و انتقالات
درحالی که در فصل نقل‌وانتقالات پیش رو پرسپولیس تا الان ۷ خرید، استقلال ۵ خرید، سپاهان ۹ خرید، تراکتور ۵ خرید و فولاد ۷ خرید قطعی داشتند که همگی کیفی و با حفظ بدنه اصلی تیم‌ها بوده است؛ بقیه تیم‌ها نظاره‌گر بریز و بپاش این ۵ تیم هستند. عجیب این‌که هیچ پدیده و ستاره‌ای از لیگ سال قبل به هیچ تیمی جز این ۵ تیم نرفته است و عجیب‌تر این‌که هیچ تیمی هم نمی‌توانیم پیدا کنیم که فصل قبل ستاره‌ای رو و امکان تمدید با او را پیدا کرده باشد. چند بازیکن شاخص مثل مهدی زارع هم که هنوز از تیم‌شان جدا نشده‌اند منتظر بهترین پیشنهاد هستند وگرنه جدایی‌شان قطعی است؛ فقط بین پرسپولیس و استقلال سرگردان هستند.
جیب‌خالی تیم‌های لیگ برتر
تا این‌جای فصل نقل‌وانتقالات آلومینیوم که تیم بازیکن‌سازی هم هست فقط ۲ خرید داشته که هیچ تناسبی با خروجی‌هایش ندارد؛ چادرملو ۳ بازیکن را از دست داده و هنوز یک بازیکن هم جذب نکرده؛ خیبر خرم‌آباد هرچند ۶ خرید داشته اما جز یک نام، بقیه بازیکنان شاخصی نیستند؛ درحالی‌که این تیم ۷ خروجی عمدتاً اثرگذار داشته است. یا شمس‌آذر یک خرید مقابل ۶ خروجی و گل‌گهر یک خرید مقابل ۶ خروجی داشته‌است. اما عجیب‌ترین شرایط را ملوان تجربه می‌کند که برابر ۶ خروجی اسم‌ورسم‌دار مثل عمری، نورافکن، سامان فلاح و… هنوز هیچ بازیکنی جذب نکرده است. حالا می‌شود از این لیگ انتظار داشت تیمی جز فهرست ۵ باشگاه متمول بتواند جزو گزینه‌های قهرمانی باشد؟
کُل فوتبال در خدمت چند تیم اسم و رسم دار/ دلارها فقط برای این بازیکن ها خرج می شود!
کُل فوتبال در خدمت چند تیم اسم و رسم دار/ دلارها فقط برای این بازیکن ها خرج می شود!
به گزارش سیلاد، روزنامه خراسان نوشت: با قدرت گرفتن تیم‌هایی مثل سایپا، سپاهان و به مرور فولاد و بازگشت تراکتور به سطح اول فوتبال در مقاطعی از دهه۸۰ و بیشتر دهه ۹۰، کم کم امیدوار شدیم که فوتبال ما از انحصار یکی دو تیم خارج شود، رقابت‌ها جذاب شود و همه تیم‌ها جرئت بازی تهاجمی را با داشتن ابزارهای لازم داشته باشند.
اما چند سالی است که تا بازیکنی در یک تیم شهرستانی مطرح می‌شود چهار تیم استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور سراغش می‌روند. اما چرا این اتفاق به نفع فوتبال ما نیست؟
23302
