به گزارش سیلاد، این ساختار که به دلیل شباهتش به صورت جغد، لقب «جغد کیهانی» گرفته، حدود ۱۱ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. تصاویر خیره‌کننده JWST نشان می‌دهد که این «جغد» از برخورد دو کهکشان حلقه‌ای تقریباً هم‌اندازه پدید آمده است. هسته‌های روشن و متراکم این کهکشان‌ها، مانند دو چشم درخشان، چهره‌ای مرموز در آسمان ترسیم کرده است.
کهکشان‌های حلقه‌ای بسیار نادر هستند و تنها ۰.۰۱٪ از کهکشان‌های کشف‌شده در کیهان را تشکیل می‌دهند. بنابراین برخورد دو عدد از آن‌ها با هم، پدیده‌ای فوق‌العاده نادر و شگفت‌انگیز است.
این «جغد کیهانی» را ابتدا توسط تیمی از دانشگاه سینگهوای چین به سرپرستی دانشجوی دکترا، مینگیو لی، شناسایی کردند. البته گروهی دیگر نیز به‌طور مستقل همین ساختار را مشاهده و نام‌گذاری کرده‌اند.
برخورد کهکشان‌ها نه‌تنها تصویری زیبا و نادر پدید آورده، بلکه به دانشمندان اجازه می‌دهد فرآیندهای حیاتی شکل‌گیری ستارگان و تکامل کهکشان‌ها را در یک منظومه زنده رصد کنند.
منطقه برخورد که به عنوان نوک منقار جغد توصیف شده، محل فعالیت بسیار شدید پدیده‌های کیهانی است. داده‌های تلسکوپ ALMA نشان می‌دهد که این منطقه حاوی ابر عظیمی از گاز فشرده؛ سوخت خام برای تولید ستاره‌ها، است. در عین حال فورانی از ذرات باردار از یک سیاهچاله به این ابر برخورد می‌کند و نرخ تولد ستاره‌ها را افزایش می‌دهد.
پنجره‌ای به گذشته جهان
با در نظر گرفتن فاصله‌ی بسیار زیاد این ساختار کیهانی، نور آن از تاریخی به ما می‌رسد که کیهان تنها چند میلیارد سال عمر داشت. این یعنی ما در حال تماشای پنجره‌ای نادر گذشته جهان هستیم.
به گفته‌ی محققان، جغد کیهانی به ما کمک می‌کند بفهمیم چگونه کهکشان‌ها در تاریخ کیهان، به‌سرعت جرم ستاره‌ای خود را افزایش داده‌اند.
منبع: لایوساینس
۵۸۵۸
