به گزارش سیلاد، به نقل از گجت‌نیوز، در حالی که در سراسر جهان رنگ سبز به معنای اجازه حرکت است در ژاپن ممکن است با رنگی فیروزه‌ای یا آبی مواجه شوید. حتی اگر چراغ کاملا سبز به نظر برسد ژاپنی‌ها در مکالمات روزمره خود از آن با عنوان چراغ آبی یاد می‌کنند. این موضوع باعث شده است تا ادبیات رسمی و سیستم راهنمایی و رانندگی در این کشور کمی متفاوت باشد.
ریشه زبانی یک تفاوت عجیب
دلیل اصلی این تفاوت به زبان ژاپنی بازمی‌گردد. در گذشته زبان ژاپنی کلمه مستقلی برای رنگ سبز نداشت. کلمه باستانی آئو (Ao) هم برای اشاره به رنگ آبی و هم برای رنگ سبز به کار می‌رفت. در واقع آئو به رنگ طبیعت اشاره داشت که شامل طیف وسیعی از رنگ‌های سرد آبی و سبز می‌شد.
کلمه مدرن برای رنگ سبز میدوری (Midori) است که یک واژه نسبتا جدید در زبان ژاپنی محسوب می‌شود. به همین دلیل در بسیاری از کلمات ترکیبی و عبارات قدیمی همچنان از کلمه آئو برای اشاره به رنگ سبز استفاده می‌شود. عبارت چراغ سبز در زبان ژاپنی آئوشینگو (aoshingō) است که به صورت تحت‌اللفظی چراغ آبی ترجمه می‌شود. این پیشینه زبانی باعث ایجاد ابهام بین دو رنگ آبی و سبز شده است.
این ابهام زبانی به تدریج وارد قوانین راهنمایی و رانندگی نیز شد. زمانی که اولین چراغ‌های راهنمایی نصب شدند اسناد رسمی از همان کلمه سنتی آئو برای چراغ سبز استفاده کردند. در سال ۱۹۷۳ قانونی تصویب شد که تلاش می‌کرد استانداردهای بین‌المللی را رعایت کند. با این حال این قانون یک تبصره جالب داشت. طبق این قانون چراغ‌های راهنمایی در ژاپن باید سبزترین آبی ممکن یا آبی‌ترین سبز ممکن باشند.
این مصالحه قانونی باعث شد تا تولیدکنندگان چراغ‌هایی با رنگ سبزآبی تولید کنند که هم با استانداردهای جهانی مطابقت داشته باشد و هم به سنت زبانی ژاپنی‌ها احترام بگذارد. جالب است بدانید ژاپن کنوانسیون وین در مورد علائم جاده‌ای را امضا نکرده است. این معاهده بسیاری از کشورها را ملزم به استفاده از رنگ سبز برای چراغ حرکت می‌کند.
فناوری نیز در حفظ این تفاوت بی‌تاثیر نبوده است. امروزه حدود ۴۵ درصد از چراغ‌های راهنمایی در ژاپن از لامپ‌های LED استفاده می‌کنند. این لامپ‌ها مصرف انرژی کمتری دارند و دیودهای ساطع‌کننده نور آبی از نظر مصرف انرژی بسیار بهینه هستند. حتی امروزه LEDهایی با رنگ سبزآبی به صورت اختصاصی برای استفاده در چراغ‌های راهنمایی تولید می‌شوند.
۵۸۵۸
