به گزارش خبرگزاری سیلاد، این مدل جدید که به‌طور غیررسمی «هیولای دریای بوهای» نام گرفته، بر پایه فناوری پرواز در اثر سطح (Wing-In-Ground effect) طراحی شده و می‌تواند در ارتفاعی بسیار کم از سطح آب با سرعت بالا و قابلیت اختفا حرکت کند.
بر اساس گزارشی از Visegrád Post، این شناور-هواپیمای پیشرفته قرار است با بهره‌گیری از مواد کامپوزیتی و طراحی آیرودینامیک جدید، توان جابه‌جایی سریع نیرو، تجهیزات و حتی اجرای مأموریت‌های نجات یا حمله آبی‌خاکی را داشته باشد. برخی تحلیل‌گران شباهت‌هایی میان این پروژه و هواپیمای پرنده AG۶۰۰ چین شناسایی کرده‌اند که کاربری دوگانه نظامی و غیرنظامی دارد.
احیای یک فناوری فراموش‌شده
اکرانوپلن‌ها در دهه‌های پایانی قرن بیستم در شوروی طراحی شده بودند تا بتوانند با استفاده از «اثر سطح» و بدون نیاز به باند فرود، با سرعتی بین قایق‌های تندرو و هواپیماهای مسافربری دریا را طی کنند. با وجود آزمایش‌های گسترده، این فناوری هرگز به تولید انبوه نرسید. اما حالا به‌نظر می‌رسد چین با توسعه نسخه‌ای جدید و هوشمند از این پرنده‌ها، به دنبال دست‌یابی به برتری تاکتیکی در دریای جنوبی چین و غرب اقیانوس آرام است.
به‌کارگیری چنین شناورهایی، امکان انجام عملیات‌های سریع و غافلگیرانه را بدون عبور از مرزهای هوایی کشورهای دیگر فراهم می‌کند؛ چرا که این وسیله در ارتفاع پایین و در زیر پوشش رادار پرواز می‌کند.
واکنش ایالات متحده: پروژه «لیبرتی لیفتر»
در واکنش به تحرکات چین، آمریکا نیز در حال توسعه شناور پرنده‌ای مشابه به نام «Liberty Lifter» است. این شناور قرار است با توان جابه‌جایی گسترده نفرات و تجهیزات در مسافت‌های طولانی و در شرایط جنگی، نقش مکمل ناوگان دریایی آمریکا را ایفا کند.
این رقابت تازه میان دو قدرت نظامی جهان، نشان‌دهنده توجه فزاینده به فناوری‌های نوین در عرصه نبرد دریایی و بازگشت ایده‌هایی است که تا پیش از این تنها در آرشیو جنگ سرد یافت می‌شدند.
آینده جنگ در دریا تغییر می‌کند
کارشناسان معتقدند با پیشرفت در مواد سبک‌وزن، موتورهای بهینه و سامانه‌های هدایتی دقیق، نسل جدید WIGها می‌توانند جایگزین بخشی از ناوگان هوایی یا دریایی شوند. افزون بر کاربردهای نظامی، این شناورها ظرفیت استفاده در مأموریت‌های غیرنظامی مانند جابه‌جایی اضطراری، عملیات امداد، پایش زیست‌محیطی یا حمل‌ونقل تجاری در مسیرهای آبی را نیز دارند.
بازگشت «هیولای دریای بوهای» نه‌تنها نشان‌دهنده احیای فناوری‌ای فراموش‌شده، بلکه نشانه‌ای از چرخش راهبردی در دکترین نظامی چین است.
منبع: visegradpost
۲۲۷۲۲۷
