غزال زیاری: طبق اخبار منتشره، چین به‌صورت رسمی تولید انبوه جنگنده رادار گریز نسل پنجم خود، یعنی J-۳۵ را آغاز کرده است. این جنگنده به‌طور خاص برای عملیات روی سومین ناو هواپیمابر نیروی دریایی ارتش چین(PLAN)، یعنی ناو تیپ ۰۰۳ فوجیان طراحی شده است.
این اقدام به‌منزله گام بلندی در راستای اهداف بلندمدت چین در مسیر ساخت یک نیروی دریایی مدرن در آب‌های آزاد و گسترش قدرتش در پهنه دریایی هند-پاسیفیک به شمار می‌رود.
J-۳۵ که به نحوی نسخه دریایی FC-۳۱ محسوب می‌شود، هسته اصلی اسکادران هوایی ناو فوجیان را تشکیل خواهد داد. فوجیان یک ناو نسل جدید با سکوی پرواز تخت است که مجهز به سامانه پرتاب الکترومغناطیسی (EMALS) است؛ فناوری‌ای که در حال حاضر تنها نیروی دریایی آمریکا از آن بهره می‌برد.
ویژگی‌های جنگنده J-۳۵ چینی
J-۳۵ برخلاف جنگنده‌های فعلی J-۱۵ که از طریق رمپ پرتاب از روی ناوهای “لیائونینگ” و “شاندونگ” به پرواز در می‌آیند، برای عملیات CATOBAR (پرتاب با کاتاپولت و فرود متوقف شونده) طراحی شده است.
این جنگنده ویژگی‌های قالب توجهی برای استفاده در ناو دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به ارابه فرود تقویت‌شده، بال‌های تاشو برای صرفه‌جویی در فضا و قلاب عقب برای فرودهای متوقف شونده اشاره کرد. درعین‌حال بدنه رادار گریز، ورودی‌های بهینه‌شده موتور و حسگرهای جاسازی‌شده در بدنه، J-۳۵ چین را به یک جنگنده نسل پنجمی واقعی تبدیل کرده که شکاف فناورانه با F-۳۵C نیروی دریایی آمریکا را پر می‌کند.
صنعت هوافضای چین در دهه گذشته پیشرفت‌های چشمگیری در فناوری جنگنده‌های رادار گریز داشته و J-۳۵ اثباتی بر این موضوع است. این جنگنده به دو موتور مجهز است و طبق گزارش‌ها، در ابتدا از موتور WS-۱۳E استفاده می‌کرده و در نسخه‌های جدیدتر به موتورهای قدرتمندتر WS-۱۹ ارتقا یافته است.
انتظار می‌رود که این موتورها نسبت رانش به وزن بالاتر و قابلیت اطمینان بیشتری ارائه داده و امکان برخاست با وزن بیشتر از عرشه ناو را برای این جنگنده فراهم می‌کنند.
J-۳۵ درعین‌حال دارای محفظه داخلی حمل تسلیحات است و بدین ترتیب قادر به حمل موشک‌های هوابه‌هوای برد بلند PL-۱۵، موشک‌های فروسرخ برد کوتاه PL-۱۰ و مهمات هدایت‌شونده دقیق خواهد بود و به علاوه از یک رادار AESA پیشرفته و سامانه نشانه‌گیری الکترواپتیکی نصب‌شده در زیر دماغه (EOTS) مشابه با سامانه‌های موجود در جنگنده F-۳۵ آمریکایی بهره می‌برد.
مقایسه J-۳۵ چین با نسخه صاحب‌نام آمریکایی‌اش
جنگنده J-۳۵ در مقایسه با F-۳۵C نیروی دریایی آمریکا، ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد و البته محدودیت‌های خاصی نیز داراست. پیکربندی دوموتوره این جنگنده چینی افزونگی عملکردش را افزایش داده تا در عملیات‌های دریایی با شدت بالا به‌ویژه در شرایط اضطراری، عملکرد بهتری داشته باشد. از نظر تئوری J-۳۵، ظرفیت حمل بار بیشتر و برد بالاتری دارد.
اما مزایای پیشرفته‌تر F-۳۵C در زمینهٔ جنگ شبکه محور، ازجمله هم‌گرایی داده‌ها، ادغام بدون درز در عملیات‌های مشترک و دسترسی به شبکه‌های پشتیبانی و نگهداری آزموده شده در میدان نبرد مشخص می‌شود؛ به‌علاوه جنگنده آمریکایی آزمایش‌های کامل صلاحیت عملیاتی در ناو را پشت سر گذاشته، اما J-۳۵ هنوز در مرحله ادغام عملیاتی قرار دارد.
در این میان ظرفیت چین برای رسیدن یا پیشی گرفتن از F-۳۵C در زمینه‌هایی ازجمله ادغام حسگرها، دوام پوشش رادار گریز و بلوغ نرم‌افزار، هنوز مشخص نیست؛ هرچند روند توسعه فعلی نشان می‌دهد که J-۳۵ ممکن است به‌زودی این فاصله‌ها را جبران کند.
تصاویری که به‌تازگی فاش شده‌اند دست‌کم دو فروند J-۳۵ را در حال آزمایش پروازی نشان می‌دهند که در آن‌ها تغییراتی که استانداردهای نهایی پیش از تولید انبوه ایجادشده را مشاهده می‌کنیم. گزارش‌ها از منابع نظامی چینی حکایت از آن دارد که نرخ تولید سالانه J-۳۵ حدود ۵۰ فروند است و در صورت استمرار این روند، چین تا چند سال آینده اسکادران‌های کاملی برای ناو فوجیان و سایر ناوهای آینده‌اش فراهم خواهد کرد.
جنگنده J-۳۵ فاصله کمی تا قابلیت عملیاتی کاملش دارد و با اتکای چین به اقتدار فوجیان، فصل جدیدی در
منبع: armyrecognition
۵۸۳۲۱
