به گزارش خبرگزاری سیلاد، برای پاسخ به این پرسش که آیا حملات نظامی می‌توانند باعث زلزله شوند، باید میان دو نوع زلزله تمایز قائل شد:
- زلزله‌های طبیعی (tectonic earthquakes) که بر اثر جابجایی صفحات زمین در گسل‌های فعال رخ می‌دهند.
- زلزله‌های القایی یا مصنوعی (induced or man-made earthquakes) که ناشی از فعالیت‌های انسانی هستند، مانند انفجارهای بزرگ، استخراج نفت و گاز، یا تزریق آب به لایه‌های زمین.
طبق گزارش‌های رسمی از منابع معتبر زمین‌شناسی مانند مرکز زمین‌شناسی ایالات متحده (USGS)، هیچ‌گونه شواهد علمی معتبری وجود ندارد که نشان دهد انفجارهای ناشی از جنگ، حتی در مقیاس گسترده، قادر به ایجاد زلزله‌های بزرگ و مخرب طبیعی باشند. در گزارشی از USGS آمده است:«اگرچه انفجارهای هسته‌ای در گذشته زلزله‌های مصنوعی کوچک ایجاد کرده‌اند، اما انرژی آزادشده در این انفجارها بسیار کمتر از انرژی تکتونیکی زمین است. انفجارهای بزرگ نیز تنها توان ایجاد زمین‌لرزه‌هایی در حد ۵ تا ۶ ریشتر دارند و آن هم در شعاع محدود و در محل انفجار است.»
انفجارهای هسته‌ای چطور؟
آزمایش‌های هسته‌ای زیرزمینی که در دهه‌های گذشته توسط کشورهایی مانند آمریکا، شوروی سابق و کره شمالی انجام شده‌اند، گاهی باعث زلزله‌های کوچک شده‌اند. اما در این موارد، عمق انفجار، موقعیت زمین‌شناسی محل و ویژگی‌های گسل‌های اطراف تعیین‌کننده بوده‌اند. طبق مقاله‌ای در Bulletin of the Atomic Scientists:«انفجارهای هسته‌ای تنها زمانی می‌توانند گسل‌های فعال را تحریک کنند که در مجاورت مستقیم آن‌ها و در شرایط تنش بالای زمین‌ساختی رخ دهند. در غیر این صورت، احتمال وقوع زلزله بسیار پایین است.»
حملات به تأسیسات هسته‌ای؛ آیا خطرناک‌تر است؟
انفجار در این تأسیسات، به خودی خود باعث زمین‌لرزه نمی‌شود مگر آنکه انفجار به‌اندازه‌ای عظیم باشد که بتواند در نزدیکی گسل‌های آماده، شرایط لرزه‌زایی را فعال کند؛ امری که تاکنون سابقه‌ای روشن در جهان نداشته است.
در مجموع، شواهد علمی و داده‌های زمین‌لرزه‌ای نشان می‌دهند که:
- حملات نظامی، بمباران‌ها، و حتی انفجارهای بزرگ تنها در موارد بسیار نادر و خاص می‌توانند زلزله‌های کوچک و محدود ایجاد کنند.
- احتمال وقوع زلزله‌های بزرگ بر اثر این انفجارها تقریباً صفر است، مگر در نزدیکی گسل‌های فعال و در شرایط زمین‌ساختی خاص.
۲۲۷۲۲۷
