ژنها تأثیر قوی بر زمان برداشتن اولین قدمهای نوزادان دارند!
زمان انتشار: 12 می 2025 ساعت 13:34
دسته بندی: فناوری اطلاعات
شناسه خبر: 2822626
زمان مطالعه: 5 دقیقه
ژنها تأثیر قوی بر زمان برداشتن اولین قدمهای نوزادان دارند!
تحقیقات جدید دانشگاه ساری (Sari) نشان میدهد که ژنتیک نقش مهمی در زمان شروع راه رفتن نوزادان دارد و حدود ۲۵ درصد از تفاوتهای زمانی در این مرحله مهم رشد به عوامل ژنتیکی مرتبط است. در مطالعهای که بیش از ۷۰ هزار نوزاد را بررسی کرد، دانشمندان ۱۱ نشانگر ژنتیکی مرتبط با زمان برداشتن اولین قدمها را شناسایی کردند.
این یافتهها نشان میدهد که ژنهای مؤثر بر زمان شروع راه رفتن، همچنین با جنبههای گستردهتری از رشد مانند ساختار مغز، ریسک اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD) و میزان تحصیلات مرتبط هستند. به عبارت دیگر، دیرتر راه رفتن در محدوده طبیعی اغلب ناشی از تفاوتهای ژنتیکی است و نباید آن را به اشتباه والدین یا مشکلات رشد نسبت داد.
پروفسور آنجلیکا رونالد، پژوهشگر ارشد این مطالعه، میگوید: «اکثر نوزادان بین ۸ تا ۲۴ ماهگی اولین قدمهای خود را برمیدارند که بازه زمانی وسیعی است. این لحظه برای والدین و کودک بسیار مهم است و نشاندهنده آغاز مرحله جدیدی در زندگی کودک است.»
دکتر آنا گوی، یکی از نویسندگان مطالعه، افزود: «تا کنون نمیدانستیم چرا تفاوتهای زیادی در زمان شروع راه رفتن بین کودکان وجود دارد. والدین معمولاً نگران هستند که دیر یا زود راه رفتن نشانه مشکلی باشد، اما ما نشان دادیم که ژنتیک نقش قابل توجهی در این موضوع دارد.»
این یافتهها نشان میدهد که ژنهای مؤثر بر زمان شروع راه رفتن، همچنین با جنبههای گستردهتری از رشد مانند ساختار مغز، ریسک اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD) و میزان تحصیلات مرتبط هستند. به عبارت دیگر، دیرتر راه رفتن در محدوده طبیعی اغلب ناشی از تفاوتهای ژنتیکی است و نباید آن را به اشتباه والدین یا مشکلات رشد نسبت داد.
پروفسور آنجلیکا رونالد، پژوهشگر ارشد این مطالعه، میگوید: «اکثر نوزادان بین ۸ تا ۲۴ ماهگی اولین قدمهای خود را برمیدارند که بازه زمانی وسیعی است. این لحظه برای والدین و کودک بسیار مهم است و نشاندهنده آغاز مرحله جدیدی در زندگی کودک است.»
دکتر آنا گوی، یکی از نویسندگان مطالعه، افزود: «تا کنون نمیدانستیم چرا تفاوتهای زیادی در زمان شروع راه رفتن بین کودکان وجود دارد. والدین معمولاً نگران هستند که دیر یا زود راه رفتن نشانه مشکلی باشد، اما ما نشان دادیم که ژنتیک نقش قابل توجهی در این موضوع دارد.»
نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که ژنهای مرتبط با زمان شروع راه رفتن، بخشی از ژنهایی هستند که بر رشد مغز تأثیر میگذارند، از جمله میزان چینخوردگیها و برجستگیهای قشر مغز. جالب این که دیرتر راه رفتن در محدوده طبیعی با کاهش احتمال ابتلا به ADHD و همچنین با احتمال بالاتر موفقیت تحصیلی ارتباط ژنتیکی دارد.
پروفسور رونالد اظهار داشت: «کشف ژنهایی که زمان شروع راه رفتن کودکان را تحت تأثیر قرار میدهند، هیجانانگیز است. شروع راه رفتن مستقل، نقطه عطف مهمی در رشد کودکان است و امیدواریم این یافتههای ژنتیکی بتوانند به درک بهتر علل راه رفتن و حمایت از کودکان با اختلالات حرکتی و یادگیری کمک کنند.»
این مطالعه به رهبری دانشمندان بریتانیایی و با همکاری محققانی از هلند و نروژ انجام شده و از حمایتهای مالی بینالمللی از جمله بنیاد سیمونز برای تحقیقات اوتیسم بهرهمند بوده است.
در نهایت، نتایج این تحقیق نشان میدهد که تنوع طبیعی ژنتیکی در زمان شروع راه رفتن کودکان بسیار گسترده است و والدین نباید نگران تأخیرهای جزئی در این مرحله باشند، مگر در مواردی که مشکلات دیگری مشاهده شود. مراجعه به پزشک در صورت نگرانی همچنان توصیه میشود.
پروفسور رونالد اظهار داشت: «کشف ژنهایی که زمان شروع راه رفتن کودکان را تحت تأثیر قرار میدهند، هیجانانگیز است. شروع راه رفتن مستقل، نقطه عطف مهمی در رشد کودکان است و امیدواریم این یافتههای ژنتیکی بتوانند به درک بهتر علل راه رفتن و حمایت از کودکان با اختلالات حرکتی و یادگیری کمک کنند.»
این مطالعه به رهبری دانشمندان بریتانیایی و با همکاری محققانی از هلند و نروژ انجام شده و از حمایتهای مالی بینالمللی از جمله بنیاد سیمونز برای تحقیقات اوتیسم بهرهمند بوده است.
در نهایت، نتایج این تحقیق نشان میدهد که تنوع طبیعی ژنتیکی در زمان شروع راه رفتن کودکان بسیار گسترده است و والدین نباید نگران تأخیرهای جزئی در این مرحله باشند، مگر در مواردی که مشکلات دیگری مشاهده شود. مراجعه به پزشک در صورت نگرانی همچنان توصیه میشود.
