غزال زیاری: یک استارت‌آپ در کشور اسلواکی که برای تحقق رؤیای دیرینه ساخت خودروی پرنده دست‌به‌کار شده، اخیراً اعلام کرده که نمونه اولیه جدیدی از محصولش را توسعه داده که ممکن است تا سال ۲۰۲۶ روانه بازار شود.
شرکت Klein Vision که در سه دهه گذشته بر روی توسعه خودروی پرنده‌ای به نام “AirCar ” مشغول به کار بود، حالا بیش از ۱۷۰ ساعت پرواز و بیش از ۵۰۰ برخاست و فرود موفق را به ثبت رسانده است. این خودرو در سال ۲۰۲۲ میلادی یکی از نخستین وسایل نقلیه‌ای بود که موفق به دریافت گواهینامه صلاحیت پروازی شد.
حالا مسئولان این شرکت اعلام کرده‌اند که آماده‌اند تا با عبور از مرحله آزمایشی، وارد فاز تولید شوند. البته هنوز نمی‌توان با قطعیت گفت که آیا واقعاً این اتفاق عملی خواهد شد یا خیر؛ چرا که تا به امروز شرکت‌های زیادی تلاش کرده‌اند تا خودروی پرنده بسازند اما اغلب این تلاش‌ها با شکست مواجه شده‌اند.
ایرکار چطور کار می‌کند؟
مقامات شرکت Klein Vision مدعی هستند که این وسیله نقلیه که ظاهری شبیه به خودروهای انیمیشن ” Jetsons” دارد، می‌تواند در کمتر از دو دقیقه از یک خودروی چهارچرخ به هواپیمایی با بال ثابت تبدیل شود.
در ویدیوهای منتشر شده می‌بینیم که دو بال خودرو جمع شده و شبیه به تبدیل سقف یک خودروی کروک، در خود تا می‌شوند؛ طبق گفته شرکت سازنده، ایرکار در حالت زمینی، از اسپویلر و سیستم کنترل گام افقی برای تولید نیروی رو به پایین استفاده می‌کند. سرعت نسخه جدید این خودرو روی زمین به حدود ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت و در هوا تا حدود ۲۵۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد و حداکثر برد پروازی آن حدود ۱۰۰۰ کیلومتر خواهد بود.
آنتون زاجاک، یکی از بنیان‌گذاران ایرکار دراین‌باره گفت: «ایرکار ترکیبی از مهندسی تأییدشده هوانوردی و طراحی پیشرفته خودرویی است؛ یک وسیله نقلیه واقعی با دو حالت عملکرد که استانداردهای سخت‌گیرانه‌ای را هم در هوا و هم در زمین برآورده می‌کند.»
عرضه به بازار تا یک سال دیگر
طبق گفته مقامات این شرکت، آن‌ها امیدوارند تا ارسال سفارش‌ها را از سال ۲۰۲۶ میلادی آغاز کنند. قیمت تقریبی این خودرو بین ۸۰۰ هزار تا یک میلیون دلار برآورد شده و نسخه جدید آن شامل چندین به‌روزرسانی مهم است: از جمله یک موتور ۲۸۰ اسب بخار که قدرت آن را نسبت به نسخه قبلی دو برابر می‌کند.
در عین حال نسخه جدید می‌تواند مسافت بیشتری را پرواز کند، بیشتر براند و سریع‌تر بین حالت پرواز و خودرو جابجا شود. نسخه اولیه ایرکار پس از تکمیل ۷۰ ساعت آزمایش پروازی سخت‌گیرانه، موفق به دریافت گواهینامه صلاحیت پروازی از سازمان حمل‌ونقل اسلواکی شد و حالا نسخه جدید هم باید پیش از پرواز قانونی، همین فرآیند اخذ گواهی را طی کند.
بااین‌حال، حتی اگر ایرکار جدید و ارتقاء یافته بتواند مشتریانی جذب کند، خریداران احتمالی نباید انتظار داشته باشند که اسباب‌بازی گران‌قیمتشان بتواند از فراز ترافیک شلوغ شهری پرواز کند.
در حالت خودروی زمینی، ایرکار در تئوری می‌تواند مثل هر خودروی دیگری روی جاده حرکت کند؛ اما برای پرواز، راننده ابتدا باید خودرو را به فرودگاه برساند و از باند پرواز تیک‌آف کند و فعلاً مسیرهای پروازی ایرکار محدود به جابه‌جایی بین فرودگاه‌هاست.
ساخت خودروی پرنده به این سادگی‌ها هم نیست
رؤیای ساخت خودروی پرنده به اوایل قرن بیستم و دوران هنری فورد بازمی‌گردد. همین حالا هم این رؤیا هنوز عمدتاً در دنیای داستان و خیال باقی مانده، اما شاید اندکی در حال تغییر باشد. استارت‌آپ‌هایی مثل Terrafugia و Moller Skycar پیش از این توانسته بودند تا خودروهایی را به نمایش دربیاورند که بین حالت زمینی و هوایی تغییر می‌کنند، اما هیچ‌کدام موفق به عرضه تجاری نشدند.
شرکت Terrafugia حتی از سازمان هوانوردی فدرال آمریکا گواهینامه دریافت کرد، اما طبق گزارش‌ها پس از خریداری این شرکت توسط شرکت چینی Geely در سال ۲۰۱۷، فعالیت خود در آمریکا را تعطیل کرد.
Moller Skycar هم در همان سال خودروی پرنده اصلی خود را در سایت eBay برای فروش گذاشت؛ البته با این شرط که خریدار اجازه پرواز با آن را ندارد.
وسایل نقلیه عمودپرواز چه هستند؟
در حال حاضر، فعالیت‌های تجاری قابل‌توجه‌تری در حوزه‌ای که به واقعیت نزدیک‌تر است در حال انجام است: وسایل نقلیه عمودپرواز (VTOL). این وسایل نقلیه دارای چرخ هستند اما می‌توانند بدون نیاز به باند از زمین بلند شوند.
از نظر عملی، این خودروها در جایی بین خودروی پرنده و بالگرد قرار می‌گیرند. دو شرکت پیشتاز در این حوزه، Joby Aviation و Archer Aviation هستند که تاکنون قراردادهایی با خطوط هوایی در آمریکا و بریتانیا برای جابجایی مسافران بین فرودگاه‌ها و پدهای بالگرد امضا کرده‌اند.
در تئوری، این امکان می‌تواند به مسافران کمک کند تا از ترافیک خیابان‌ها عبور کنند؛ اما این کاربردها هنوز فاصله زیادی با تصویر آرمان‌شهری از آسمان‌های پر از خودروهای پرنده شخصی دارند.
موانع سد راه
در این بین موانع زیادی در مسیر وجود دارد که کار را برای سازندگان سخت می‌کنند و فراتر از فناوری هستند.
فرآیندهای فعلی صدور گواهینامه ایجاب می‌کند که دارندگان این وسایل نقلیه دارای گواهینامه خلبانی باشند. همچنین، تنظیم‌کننده‌های فدرال و محلی باید کاملاً ساختار قوانین ترافیکی و ایمنی را بازطراحی کنند تا بتوانند بُعد جدیدی از ناوبری را پوشش دهند و درعین‌حال نگرانی‌هایی جدی نیز درباره سقوط احتمالی این خودروهای پرنده وجود دارد.
سناریوی محتمل‌تر این است که تعداد معدودی از خودروهای ترکیبی پروازی وارد بازار شوند؛ اما این‌طور به نظر می‌رسد که همچنان به‌عنوان اسباب‌بازی‌های گران‌قیمت برای علاقه‌مندان ثروتمند باقی بمانند.
منبع: popsci
۲۲۷۲۲۷
