نگار علی– این تصاویر نه‌تنها نمایی دقیق از سطح این جرم آسمانی ارائه می‌دهند، بلکه وجود ساختارهای پیچیده زمین‌شناسی در آن را نیز آشکار می‌کنند.
لوسی که در سال ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شد، مأموریت دارد مجموعه‌ای از سیارک‌های ناشناخته در مدار مشتری را بررسی کند؛ سیارک‌هایی که به‌عنوان بازمانده‌هایی از دوران آغازین منظومه شمسی شناخته می‌شوند. در مسیر این مأموریت، کاوشگر با هدف تمرین و جمع‌آوری داده‌های پیش‌زمینه، از برخی سیارک‌های میان‌راه نیز بازدید می‌کند. یکی از این ایستگاه‌های تمرینی، سیارک «دونالد جوهانسون» است که در روز ۲۰ آوریل ۲۰۲۵، لوسی با فاصله‌ای حدود ۹۶۰ کیلومتر از آن عبور کرد.
این سیارک به‌نام «دونالد جوهانسون»، دیرینه‌شناس آمریکایی و کاشف فسیل معروف «لوسی» در اتیوپی، نام‌گذاری شده است. تصاویر اولیه ثبت‌شده توسط لوسی نشان‌دهنده تغییرات شدید در روشنایی سطح سیارک بود؛ پدیده‌ای که احتمال می‌داد این جرم با سرعتی بسیار آهسته در حال چرخش باشد.
دکتر «هال لویسون»، پژوهشگر ارشد پروژه در مؤسسه تحقیقاتی جنوب‌غربی آمریکا، درباره این کشف گفت:«سیارک دونالد جوهانسون ساختاری زمین‌شناسی شگفت‌انگیز و پیچیده دارد. مطالعه این ساختارها می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره چگونگی شکل‌گیری سیارات در آغاز منظومه شمسی به ما بدهد.»
در حالی که چرخش طبیعی این سیارک حدود سه سال و هشت ماه طول می‌کشد، حرکت سریع لوسی در لحظه عبور، با سرعت ۱۳٫۴ کیلومتر بر ثانیه، باعث شده تصاویر ثبت‌شده به نظر برسد که سیارک در حال چرخیدن است.
بر اساس تحلیل‌های اولیه، این سیارک برخلاف برآوردهای پیشین، بزرگ‌تر از انتظار بوده و طول آن حدود ۸ کیلومتر و عرضش تا ۳٫۵ کیلومتر می‌رسد. به‌گفته محققان، احتمالاً این جرم نتیجه برخوردی سهمگین حدود ۱۵۰ میلیون سال پیش است.
تصاویر منتشرشده بخشی از نمای کلی سیارک را نشان می‌دهند و به‌دلیل محدودیت میدان دید دوربین لوسی، هنوز تمامی ابعاد آن مشخص نشده است. انتظار می‌رود داده‌های تکمیلی طی یک هفته آینده از فضاپیما دریافت شود و نمای کامل‌تری از شکل و ساختار این سیارک فراهم آورد.
منبع: space
۲۲۷۲۲۷
