به گزارش خبرگزاری سیلاد، ترکیه در حال ساخت یک ناو هواپیمابر جدید به نام «MUGEM» است که انتظار می‌رود با نام «TCG Trakya» شناخته شود. این ناو با وزنی معادل ۶۰,۰۰۰ تن در اواسط دهه ۲۰۳۰ وارد خدمت خواهد شد. Trakya قادر خواهد بود تا ۵۰ فروند هواگرد از جمله پهپادهای مشهور شرکت «Baykar»، جنگنده‌های دریایی «TAI Hurjet»، پهپادهای پنهان‌کار «Anka-3» و احتمالاً جنگنده ملی «MMU Kaan» را حمل کند.
Trakya به‌عنوان مکمل ناو تهاجمی-آبی خاکی «TCG Anadolu»، توانایی‌های ترکیه را در زمینه عملیات نظامی، امنیت دریایی و مأموریت‌های بشردوستانه ارتقا خواهد داد. این ناو با حمایت ناوهای اسکورت، زیردریایی‌های بومی و پهپادهای دریایی، جایگاه ترکیه را در ناتو تقویت کرده و انعطاف‌پذیری راهبردی این کشور را در منطقه‌ای پیچیده افزایش خواهد داد.
این ناو که توسط دفتر طراحی نیروی دریایی ترکیه طراحی شده، مأموریتی مشابه با ناو ۲۷,۰۰۰ تنی Anadolu خواهد داشت. از جمله وظایف آن می‌توان به حفاظت از مسیرهای تجاری ترکیه در مناطق حساس مانند دریای سرخ و ایفای نقش در مأموریت‌های بشردوستانه و حفظ صلح اشاره کرد. همچنین، این ناو می‌تواند به‌عنوان مرکز فرماندهی یک نیروی ضربتی دریایی عمل کند.
در عین حال، هنوز مشخص نیست که آیا Trakya مانند Anadolu قابلیت حمل یگان‌های تفنگداران دریایی و تجهیزات آبی‌خاکی را خواهد داشت یا خیر. همچنین، با توجه به کنوانسیون مونترو (۱۹۳۶)، حضور این ناو در دریای سیاه ممکن نخواهد بود.
توان هوایی Trakya
جزئیات دقیق از تسلیحات و تجهیزات این ناو هنوز به‌طور کامل مشخص نشده است، اما انتظار می‌رود که دارای پهپادهای TB3 و Kizilelma، بالگردهای S-70B Seahawk برای عملیات ضد زیردریایی و نجات، و بالگردهای تهاجمی AH-1W Super Cobra باشد. همچنین، مدل دریایی جنگنده‌های «TAI Hurjet» و پهپادهای پنهان‌کار «Anka-3» نیز در برنامه قرار دارند. گمانه‌زنی‌هایی درباره امکان استفاده از نسخه دریایی جنگنده MMU Kaan نیز مطرح شده است.
ناو Trakya قادر خواهد بود تا ۵۰ فروند هواگرد بالگردی و ثابت‌بال را حمل کند، در حالی که ناو Anadolu تنها ظرفیت ۱۵ تا ۲۰ فروند را دارد. این ناو در مرحله اولیه از سامانه «برخاست کوتاه و بازیابی با مانع» (STOBAR) بهره خواهد برد، اما در صورت استقرار جنگنده‌هایی مانند Kaan، احتمال استفاده از سامانه «برخاست با منجنیق و بازیابی با مانع» (CATOBAR) مشابه ناوهای هواپیمابر چین، فرانسه و آمریکا وجود دارد.
تسلیحات و اسکورت‌های ناو Trakya
این ناو بر پایه پروژه «ناو جنگی ملی» (MILGEM) ساخته شده و از ناوچه‌های کلاس Ada و I، به همراه ناوشکن‌های ضد هوایی TF-2000 که در حال توسعه هستند، پشتیبانی خواهد شد. زیردریایی‌های کلاس «Reis» و پروژه زیردریایی ملی «MILDEN» نیز نقش مهمی در اسکورت این ناو خواهند داشت.
در گذشته، نیروی دریایی ترکیه به تسلیحات وارداتی مانند توپ‌های OTO Melara، موشک‌های Seasparrow و Harpoon و سامانه CIWS Phalanx وابسته بود. اما امروزه، با توسعه صنایع دفاعی داخلی، این تجهیزات به‌تدریج جایگزین خواهند شد.
تأثیر فناوری‌های نوین در طراحی ناو Trakya
تجربیات جنگ اوکراین نشان داد که پهپادها و موشک‌های ضد کشتی نقش مهمی در نبردهای دریایی دارند. ترکیه نیز با توجه به این درس‌ها، پهپادهای دریایی پیشرفته‌ای مانند Ulaq، Sancar و Salvo را توسعه داده است که برای حفاظت از ناوگان، جنگ نامتقارن، شناسایی و مین‌روبی به‌کار خواهند رفت. همچنین، پهپاد Marlin که در سال ۲۰۲۴ عملیاتی شد، با برد ۱۰۰۰ مایل دریایی و قابلیت حمل ۸ موشک ضد کشتی، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای دفاعی ترکیه معرفی شده است.
۲۲۷۲۲۷
