دورکاری و تأثیر مثبت آن بر محیط‌ زیست

قبل از شیوع ویروس کرونا، حدود 76 درصد از آمریکایی‌ها روزانه با خودروی شخصی به محل کار می‌رفتند و این روند پنج روز در هفته تکرار می‌شد. اما در مارس 2020، همه‌گیری کووید-19 باعث شد بسیاری از کارکنان به کار از راه دور روی بیاورند، تغییری که برای بسیاری دائمی شد.

به گزارش سیلاد و به نقل از مشبل، بر اساس گزارش وزارت کار آمریکا، میزان دورکاری که طی چهار دهه قبل از پاندمی به تدریج رشد کرده بود، در سال 2020 به‌طور ناگهانی افزایش یافت. در سال 2022، آمار نشان داد که 68.7 درصد از کارگران آمریکایی همچنان به‌تنهایی با خودرو به محل کار خود می‌روند که این رقم، کاهش 7 درصدی نسبت به قبل از همه‌گیری را نشان می‌دهد.

این تغییر هرچند کوچک به نظر می‌رسد، اما در واقع منجر به کاهش میلیون‌ها سفر روزانه با خودرو شده است. مطالعات انجام‌شده توسط مایکروسافت و دانشگاه کرنل در سال 2023 نشان می‌دهد که کارکنانی که به‌طور کامل از راه دور کار می‌کنند، می‌توانند ردپای کربنی خود را تا 54 درصد کاهش دهند. حتی کارمندانی که به‌صورت ترکیبی (هیبریدی) کار می‌کنند، تأثیر مثبتی بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای دارند، زیرا کاهش تعداد سفرهای روزانه با خودرو به کاهش انتشار دی‌اکسید کربن کمک می‌کند.
 

با این حال، تأثیر کار از راه دور به‌طور کامل خطی نیست. تحقیقات نشان داده‌اند که کارمندان دورکار بیشتر از خودرو برای انجام کارهای شخصی و رفت‌وآمدهای اجتماعی استفاده می‌کنند. علاوه بر این، افرادی که به‌صورت هیبریدی کار می‌کنند، معمولاً در فاصله دورتری از محل کار خود ساکن هستند و در روزهایی که به دفتر می‌روند، میزان بیشتری کربن تولید می‌کنند.

با وجود این چالش‌ها، کاهش سفرهای کاری همچنان به نفع محیط‌ زیست است. با این حال، برخی از مدیران ارشد، مانند جیمی دایمن (مدیرعامل JPMorgan Chase) و ایلان ماسک (مدیرعامل تسلا)، به بازگشت کارمندان به دفاتر اصرار دارند و جنبه‌های زیست‌محیطی را در تصمیمات خود لحاظ نمی‌کنند. ماسک همچنین معتقد است که کار از راه دور ناعادلانه است، زیرا کارگران یدی از چنین امکانی برخوردار نیستند. در نهایت، با وجود مزایای زیست‌محیطی کار از راه دور، بازگشت به مدل سنتی همچنان مورد توجه برخی از شرکت‌های بزرگ است.