به گزارش سیلاد به نقل از اکونومیست از زمان جان هینکلی که در مارس ۱۹۸۱ به رونالد ریگان شلیک کرد و زخمی بر او گذاشت؛ تلاش این فرد مسلح تنها برای ترور دونالد ترامپ در یک گردهمایی تبلیغاتی، جدی‌ترین حمله به یک رییس جمهوری یا رئیس جمهور سابق آمریکا است. ترامپ آسیب چندانی ندید. جمهوری خواهان و دموکرات ها، از جو بایدن تا رئیس جمهور این کشور، این حادثه و خشونت سیاسی را محکوم کرده اند. انگیزه تیرانداز، یک مرد سفیدپوست ۲۰ ساله اهل پنسیلوانیا به نام توماس متیو کروکس، مشخص نیست. کروکس خودش به ضرب گلوله ماموران سرویس مخفی کشته شد.همراه با عزاداری برای رهگذری که کشته شد و دیگرانی که مجروح شدند، آمریکایی‌ها می‌توانند یک نفس راحت بکشند که قاتل در هدف خود شکست خورد. خیلی عصبانی کنند ه است که با یک گلوله‌ی یک مرد نامتعادل تمایلات ده‌ها میلیون رای دهنده ی دموکرات وتو شود.
با این وجود، این تقریباً از دست دادن، برای بقیه کمپین غم انگیز است. از آنجایی که جمهوری خواهان این هفته در میلواکی برای کنفرانس حزب خود گرد هم می آیند، ضروری است که پارتیزان ها در هر دو طرف به جای تحریک بیشتر، به دنبال آرام کردن روحیه ملی باشند. این احتمال وجود دارد که برخی برعکس عمل کنند. نامزدی برای مقامات عالی در آمریکا همیشه خطرناک بوده است. چهار رئیس‌جمهور در حال حاضر ترور شده‌اند و سرویس مخفی تلاش‌های بی‌شماری دیگر، از جمله برخی از آنها علیه ترامپ در زمان ریاست جمهوری او را خنثی کرده است. با این حال، شش دهه است که هیچ قاتلی رئیس جمهور آمریکا را نکشته است. شاید این اقبال طولانی، آمریکایی‌ها را به این تهدید ترغیب کرده است که لفاظی‌های خشون سیاسی را که در سال‌های اخیر گسترش یافته است، بیش از آنکه واقعی باشد، عملی به نظر برساند.
سرویس مخفی توسط آبراهام لینکلن اندکی قبل از شلیک گلوله در سال ۱۸۶۵ تأسیس شد. در آن زمان وظیفه آن تعقیب سازندگان پول های تقلبی بود (که در دهه ۱۸۶۰ رایج بود). پس از اینکه رئیس جمهور ویلیام مک کینلی در سال ۱۹۰۱ ترور شد، آژانس وظیفه فعلی خود را برای محافظت از سیاستمداران ارشد بر عهده گرفت. از آن زمان تا کنون رؤسای جمهور را ایمن نگه داشته است، علیرغم مزیتی که در اختیار تیراندازان بالقوه با وجود تفنگ های پرقدرت و مناظر تلسکوپی است که می تواند به یک تک تیرانداز ماهر اجازه دهد در میدان جنگ در فواصل بیش از یک مایلی کسی را بکشد.
سرویس مخفی بسیار حرفه‌ای است و از زمان فاجعه‌بارترین ناکامی خود در جلوگیری از ترور جان اف. کندی در سال ۱۹۶۳، حتی بیشتر از این هم شده است. اکنون بیش از ۸۰۰۰ مامور دارد. اما فقط یک سهل‌انگاری کافیست تا قاتل کارش را انجام دهد. می توان به طور منطقی این سوال را مطرح کرد که چرا فضای امنیتی در مراسم ترامپ گسترده تر نبود. با این حال، جنون حدس و گمان در رسانه های اجتماعی در مورد توطئه های فرضی کاملاً بی اساس است. علاوه بر این، خطرناک است: می تواند به راحتی منجر به خشونت سیاسی بیشتر شود. سیاستمداران باید از دامن زدن به آن خودداری کنند.
سوء قصد به جان ترامپ به شباهت های بین اکنون و ۱۹۶۸ افزوده است، یک سال آشفتگی سیاسی بیشتر. این زمانی بود که برادر jfk، رابرت اف کندی، در حالی که برای نامزدی دموکرات ها نامزد می شد، ترور شد. امسال، پسر رابرت، که حروف اول خود را به اشتراک می‌گذارد، به‌عنوان نامزد شخص ثالث در برگه رأی حضور دارد. دموکرات‌ها به زودی دوباره در شیکاگو برای کنوانسیون خود گرد هم می‌آیند. رئیس جمهور فعلی دموکرات تحت فشار است تا کناره گیری کند. خشونت و اعتراضات خیابانی، کنوانسیون دموکرات ها را در سال ۱۹۶۸ خدشه دار کرد و احتمالاً به انتخاب یک جمهوری خواه قانونمند، ریچارد نیکسون، کمک کرد. پلیس این بار باید محکم اما منصف باشد. معترضان باید خویشتن داری نشان دهند.
در حال حاضر نحوه واکنش جمهوری خواهان و دموکرات های ارشد بسیار مهم است. ریگان در سال ۱۹۸۱ با مرگش به شوخی گفت که امیدوار است جراح جمهوری خواه باشد. عاقلانه است که ترامپ نیز به همین شکل عمل کند. اظهارات اولیه او به طرز تحسین برانگیزی آرام بود، حتی اگر برخی از متحدانش مخالفان سیاسی او را به خاطر اقدامات ناپسند تیرانداز متهم کرده باشند. ترامپ باید روشن کند که هیچ کس نباید از طرف او انتقام بگیرد. در بهترین حالت، تلاش هولناک به جان نامزد می‌تواند فرصتی برای تنظیم مجدد شرایط این انتخابات فراهم کند.
*منبع: Economist / ترجمه: ماهان نوروزپور
311313