به گزارش خبرگزاری سیلاد، بازگشت آن‌ها به زمین قبلاً به دلیل مشکلاتی در برخی از پیشرانه‌های فضاپیما و نشت گاز هلیوم که سوخت را به داخل سیستم رانش می‌برد به تأخیر افتاده بود. ناسا در حال انجام بررسی سطح بالایی از مشکلات فنی قبل از تصمیم‌گیری برای بازگرداندن فضانوردان خود به خانه است.
استارلاینر در ۵ ژوئن باوجود یک نشت کوچک گاز هلیوم به فضا پرتاب شد. هلیوم برای فشار دادن پیشرانه به سیستم‌های رانشگر مورداستفاده برای مانور در فضا و کاهش سرعت برای ورود مجدد به جو زمین استفاده می‌شود. نشت بسیار کوچک بود و مهندسان بر این باور بودند که بر مأموریت تأثیری نخواهد گذاشت و بنابراین با پرتاب ادامه دادند.
اما چهار نشت هلیوم دیگر در طول مأموریت ایجاد شد و پنج مورد از ۲۸ رانشگر مانور آن در طول نزدیک شدن به ایستگاه فضایی قطع شدند که چهار مورد از آن‌ها دوباره راه‌اندازی شدند. قرار بود این مأموریت هشت روز طول بکشد، اما تاریخ بازگشت به تعویق افتاد زیرا مهندسان شروع به بررسی کردند.
سپس در ۱۸ ژوئن، ناسا اعلام کرد که استارلاینر سفر خود را به خانه در ساعت ۲۲:۰۰ EST روز چهارشنبه ۲۶ ژوئن آغاز خواهد کرد.
ناسا پیش‌ازاین در یک پست وبلاگی اعلام کرده بود که این نشت هیچ خطری برای فضانوردان ندارد زیرا: «فقط هفت ساعت زمان پرواز آزاد برای انجام یک پایان عادی مأموریت موردنیاز است و استارلاینر در حال حاضر هلیوم کافی در مخازن خود برای پشتیبانی از ۷۰ ساعت فعالیت پروازی را دارد.»
اما تنها چند روز بعد، پس از جلسات سطح بالا، ناسا به این نتیجه رسید که بازگشت برنامه‌ریزی‌شده باید به تاریخ ژوئیه “تعدیل” شود. هیچ اطلاعات بیشتری در مورد دلیل تغییر تصمیم ارائه نشده است.
ناسا اعلام کرد که مهندسان پرواز می‌خواستند فضاپیما را قبل از ورود مجدد به جو زمین مطالعه کنند. آژانس فضایی تأکید کرد که فضانوردان سرگردان نشده‌اند و استارلاینر برای بازگشت به زمین در صورت بروز شرایط اضطراری در ایستگاه فضایی بین‌المللی گواهینامه دریافت کرده است.
آنچه بعداً اتفاق می‌افتد، منوط به «بررسی سطح آژانس» در سطح بالا توسط ناسا برای تصمیم‌گیری در مورد اقدامات بعدی است.
توالی رویدادها سؤالاتی را در مورد اینکه آیا پرتاب باید علیرغم فاش شدن اطلاعات انجام می‌شد یا نه، ایجاد می‌کند.
دکتر آدام بیکر، رئیس مهندسی موشک، یک شرکت بریتانیایی متخصص در سیستم‌های راکتی، می‌گوید که می‌داند چرا پرتاب انجام شد، اما می‌گوید که بهتر بود علت نشتی را بررسی می‌کردیم و آن را تعمیر می‌کردیم.
او گفت: «این خطر وجود دارد که سعی کنیم چیزها را خیلی کامل کنیم و درنهایت طولانی و گران تمام شود و درنتیجه حمایت عمومی و سیاسی از بین برود.»
اما آنچه من احساس می‌کنم این است که آن‌ها ممکن است به‌اندازه کافی بدتر شدن نشت پس از پرتاب را در نظر نگرفته باشند. این کاری است که ناسا و بوئینگ احتمالاً باید انجام می‌دادند. این امر بسیار گران تمام می‌شد، زیرا شامل برداشتن موشک از سکوی پرتاب و خارج کردن سیستم رانش از فضاپیما می‌شد.
به گفته دکتر سیمئون باربر که یک دانشمند فضایی در دانشگاه آزاد است، موضوع دیگری که ناسا باید بررسی کند این است که چرا این مسائل در هیچ‌یک از دو آزمایش پرواز بدون خدمه قبلی استارلاینر شناسایی نشدند.
او می‌گوید: «مشکلاتی که در چند هفته گذشته دیده‌ایم، آن‌گونه نیست که در این مرحله از برنامه توسعه استارلاینر پیش‌بینی می‌کردیم.»
کل موضوع این بود که آزمایش کنیم که قرار دادن فضانوردان در حلقه کنترل فضاپیما ازنظر عملکرد چه می‌کند. در عوض، به نظر می‌رسد که ما با مسائل نسبتاً اساسی‌تری سروکار داریم که واقعاً باید تاکنون برطرف می‌شدند.»
درنهایت، برای ناسا، موضوع مهم، شناسایی علت اصلی نشت هلیوم و مشکلات پیشرانه است. به گفته دکتر باربر، تا زمانی که آن‌ها این کار را انجام ندهند، تمام تجزیه‌وتحلیل خطرات ناشی از بازگشت ایمن فضانوردان و هرگونه برنامه احتمالی ناقص خواهد بود:«تا زمانی که علت اصلی درک نشود، آن‌ها باید بر اساس اطلاعات ناقص درباره بازگشت قضاوت کنند. اگر علت هر شکست را به‌طور کامل درک نکنید، نمی‌توانید با اطمینان بگویید که مشکل سیستماتیکی ندارید که نه‌تنها بر سیستم پیشرانه اولیه، بلکه بر پشتیبان‌ها نیز تأثیر بگذارد.»
به‌عنوان آخرین راه‌حل، ناسا و بوئینگ می‌توانند فضانوردان خود را با کپسول SpaceXs Dragon بازگردانند که برای بوئینگ بسیار شرم‌آور خواهد بود.
منبع: BBC
۲۲۷۲۲۷
