غزال زیاری: روز شانزدهم می (۲۷ اردیبهشت)، رزمایش جالب و متفاوتی در شبه‌جزیره کره برگزار شد که درواقع اولین نبرد هوایی شبیه‌سازی‌شده بین جت‌های جنگنده پیشرفته آمریکا و کره جنوبی بود. هدف از طراحی این رزمایش، آزمایش و ارتقاء قابلیت‌های نیروی هوایی دو کشور عنوان شده است.
به گزارش روزنامه مایل بیزینس کره جنوبی، نیروی هوایی جمهوری کره (ROKAF) اعلام کرد که در این رزمایش، چهار جنگنده رادارگریز مورداستفاده قرار گرفتند که به‌نوبت در نقش‌های تهاجمی و دفاعی در طول سناریوهای تقابل شبیه‌سازی‌شده شرکت کردند. برگزاری این مانور، این امکان را برای خلبانان فراهم کرد تا آخرین تاکتیک‌های جنگی را به اشتراک بگذارند و درعین‌حال مهارت‌هایشان را در راستای شناسایی و درگیری با هواپیماهای دشمن از فاصله‌ای نزدیک ارتقا دهند.
از سوی دیگر، وزارت دفاع آمریکا نیز از طریق سرویس توزیع اطلاعات تصویر دفاعی (DVIDS) به این نکته اشاره کرد که این تمرین مشترک، پس از استقرار چند فروند F-۲۲ نیروی هوایی آمریکا در پایگاه هوایی کونسان انجام گردید.
آشنایی با جنگنده F-۲۲ آمریکا
جنگنده رادارگریز F-۲۲ آمریکا، به اسکادران‌های جنگنده ۱۹ و ۱۹۹ تعلق دارند که نشان‌دهنده اهمیت استراتژیک استقرار هستند. طبق اعلام وزارت دفاع آمریکا، اعزام این جنگنده‌ها به کره جنوبی برای نمایش توانایی نیروی هوایی آمریکا در استقرار قدرت در نقاط مختلف استراتژیک جهان با هدف تقویت فرماندهی و کنترل در منطقه هند و اقیانوس آرام است.
از سوی دیگر هشتمین وینگ جنگنده در پایگاه هوایی کونسان که میزبان جنگنده‌های آمریکایی است در این رابطه توضیح داد که در طول هفته آینده، این پایگاه از تعمیر و نگهداری و استقرار جت‌ها پشتیبانی خواهد کرد.
حالا باید منتظر ماند و دید که آیا این جنگنده‌های آمریکایی در تمرینات مشترک دوره آموزشی دوسالانه کره جنوبی حضور خواهند داشت یا خیر. پیش از این، جنگنده‌های F-۲۲ آمریکا، در اکتبر سال گذشته و برای نمایشگاه بین‌المللی هوافضا و صنعت دفاعی سئول (ADEX) به این کشور اعزام شده بودند و حالا این اولین بازگشت رسمی این جنگنده‌ها به کره بعد از این نمایشگاه است.
گفته می‌شود که حضور F-۲۲ به آزمایش قابلیت‌های مبارزه‌های چابک (ACE) در منطقه هند و اقیانوس آرام کمک خواهد کرد. مقامات ارشد نیروی هوایی، ACE را عاملی سرنوشت‌ساز در رقابت با قدرت‌های بزرگ، از جمله چین می‌دانند.
ACE چیست؟
ACE شامل تیم‌های کوچکی از هوانوردان و هواپیماهایی است که از پایگاه‌های دورافتاده وارد عمل می‌شوند و امکان حرکت و استقرار سریع را فراهم می‌کنند. نیروی هوایی آمریکا در این مدت آموزش‌های ACE را افزایش داده و جنگنده‌های F-۲۲ نقش پررنگی در پیاده‌سازی این استراتژی بر عهده‌دارند.
جنگ مدرن هوایی: F-۳۵ در مقابل F-۲۲
در حال حاضر هر دو جنگنده F-۳۵ و F-۲۲ جزء جنگنده‌های نسل پنجم به شمار می‌روند که با بهره‌گیری از قابلیت‌های رادارگریزی و تجهیزات الکترونیکی پیشرفته هوانوردی، در شمار نیرومندترین جت‌های جنگنده جهان دسته‌بندی می‌شوند.
F-۳۵ Lightning II، جت جنگنده چندمنظوره و تک‌سرنشین، تک موتوره و رادارگریزی است که در حملات زمینی و مأموریت‌های پدافند هوایی برتر از رقبا ظاهر می‌شود و در سوی مقابل، F-۲۲ Raptor آمریکا، جنگنده‌ای تک‌سرنشین و دو موتوره است که در نبردهای هوایی خوش می‌درخشد.
F-۲۲ باوجود طراحی قدیمی‌ترش، همچنان جنگنده‌ای کلیدی به حساب می‌آید؛ هرچند که قرار است دیریازود با نسل بعدی جنگنده برتری هوایی (NGAD) جایگزین شود. برخلاف F-۲۲ که امکان فروش نظامی خارجی آن وجود ندارد، جنگنده F-۳۵ به کشورهای مختلف صادرشده و شرکای بین‌المللی و خریداران زیادی در بازار دارد.
استفاده گسترده از F-۳۵ توسط متحدان آمریکا، باعث شده تا قابلیت‌های پیشرفته این جنگنده در مقایسه با جت‌های جنگنده نسل قبلی کاملاً به چشم بیاید؛ با این‌وجود، بسیاری ازکشورها هنوز توانایی F-۳۵ را در نبردهای هوایی به‌صورت کامل آزمایش نکرده‌اند؛ اما به هر حال، F-۲۲ یکی از معدود هواپیماهایی است که توان به چالش کشیدن F-۳۵ را دارد.
سال ۲۰۱۸ در تمرین آموزشی یک‌روزه‌ای در نروژ، دو فروند F-۲۲ Raptor نیروی هوایی آمریکا به مصاف دو فروند F-۳۵ نیروی هوایی سلطنتی نروژ رفتند. بعد از این تمرین، خلبان نروژی F-۳۵ گفت که این جلسه تمرینی با F-۲۲، فرصت ارزشمند و نادری بود؛ چراکه معمولاً جنگنده‌های F-۳۵ بر هواپیماهای معمولی غیر رادارگریز غلبه می‌کنند.
در این تمرین انتظار نمی‌رفت که این دو جنگنده در برتری هوایی پابه‌پای هم پیش بروند؛ چرا که F-۲۲ به‌عنوان جنگنده برتری هوایی پیشرفته توسعه یافته است و هدف اصلی از طراحی F-۳۵، استفاده از آن به‌عنوان هواپیمای تهاجمی هوا به زمین با قابلیت‌های دفاع شخصی بوده است.
دکتر برنت ام. ایستوود، کارشناس تهدیدات نوظهور و افسر سابق ارتش آمریکا در تشریح مزایای سرعت و مانور F-۲۲ می‌گوید: «F-۲۲ سریع‌تر از F-۳۵ ظاهر شد (با سرعت ۲٫۲ ماخ در برابر ۱٫۶ ماخ جنگنده F-۳۵)؛ از سوی دیگر جنگنده F-۲۲، حدود ۳۰ درصد سنگین‌تر بود ولی به لطف بهره‌گیری از موتورهای Pratt & Whitney F۱۱۹ با نیروی رانش بیشتری (در حدود ۷۰ هزار پوند نیرو) در مقایسه با تک‌موتور Pratt & Whitney F-۱۳۵ نصب‌شده روی F-۳۵ پرواز می‌کرد.»
البته نباید فراموش کرد که F-۳۵ برای جنگ‌های مدرن طراحی‌شده است. دیوید برک، افسر بازنشسته تفنگداران دریایی و خلبان باتجربه F-۲۲ و F-۳۵، معتقد است که F-۳۵، نقطه عطفی در نبردهای هوایی خواهد بود. او به این نکته اشاره می‌کند که F-۳۵ دارای قابلیت‌های بی‌نظیری در تصمیم‌گیری، چه در هوا و چه در زمین است.
F-۳۵ جنگنده رادارگریز قدرتمندی است و جاهایی وارد عمل می‌شود که دشمن کمتر انتظارش را دارد و با در نظر داشتن ویژگی‌های منع هوایی ضد دسترسی، این جنگنده می‌تواند بهترین عملکرد ممکن را در محیط‌های متخاصم داشته باشد.
با این حال مسجل است که برتری تکنولوژی، همه عوامل مؤثر در پیروزی را تشکیل نمی‌دهد و درنهایت مهارت خلبان است که پیروز اصلی را تعیین می‌کند.
منبع: eurasiantimes
۵۴۳۲۱
