اخیرا نامه‌ای منسوب به رئیس دانشگاه تهران درشبکه‌های اجتماعی منتشر شده که دغدغه رئیس دانشگاه تهران؛ صرفا بستن ۱۵ کافی شاپ شخصی دراطراف دانشگاه است؛ هرچند تاکنون چندین کافی شاپ در املاک دانشگاه تهران تعطیل شده‌اند.
فکر کنید مخاطبان یک دهه بعد درباره تفکر مجلس و دولت دوره سیزدهم؛ آن هم درباره مقوله پیش وپا افتاده‌ای چون بستن یا نبستن کافه های اطراف دانشگاه تهران چه تصوری درذهنشان خواهند داشت.
رئیس دانشگاه تهران به وزیرعلوم و نه اتحادیه قهوه خانه داران تهران نامه می‌نویسد و دغدغه خود رابرای بستن ۱۵کافی شاپ بیان می کند.
واسفا علم و تفکر درجامعه ایران؛ به چه مرحله ای رسیده که دغدغه مجلس ودولت انقلابی؛صرفا محدود به بستن کافه ها شده است.
مخاطبان ایرانی شایدبه این نوع تصمیمات دولتی سخیف نخندند ولی قطع یقین؛ مخاطبان خارجی به این قسم نامه‌های کمیک؛ رئیس دانشگاه تهران وکمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی از خنده ریسه می روند.
ناگفته نماند این دست نامه ها درمحافل علمی منطقه وجهان؛ می توانددررتبه بندی دانشگاه تهران نیز موثر باشد.
البته این دست رفتارهای سخیف وبعضا غیرعلمی؛ می تواندجایگاه فرهنگی وعلمی دانشگاه تهران را دربین دانشگاه های معتبرعلمی منطقه وجهان خدشه‌دار کند.
بگذریم هرگونه تصحیح اقدامات غیرفرهنگی دانشگاه تهران و وزارت فخمیه علوم؛ دربستن کافه های اطراف دانشگاه درشرایط فعلی ضروری است.
قرار نیست هرشعاری که مسئولان عرضه می کنند؛ جنبه عینی به خودگیرد؛گیریم کمیسیون فرهنگی ازوجود و تاثیر کافه های اطراف دانشگاه تهران اظهارنگرانی کرده ؛حال فردا دل نگران کتاب فروشی های اطراف دانشگاه باشد آن وقت هم و غم؛ رئیس دانشگاه تهران بستن کتابفروشی هاست؛واقعا کلاهتان راقاضی کنید رفتارهای شما چه توفیری با رفتارهای غیر منطقی طالبان درافغانستان دارد؟
درست است به باور هابرماوس؛ قهوه خانه وکافی شاپ به عنوان حوزه عمومی درروشنگری ونقدکنش های اجتماعی وسیاسی سیاست مداران موثربوده؛ اما دلیلی ندارد به خاطر کنشگری دانشجویان و تبادل افکارآزاد درکافی شاپ ها؛دغدغه مسئولان دانشگاه تهران؛ بستن کافه های اطراف دانشگاه باشدتا صورت مسئله پاک شود.
رئیس نازنین دانشگاه تهران؛ وزیر فخیمه علوم دولت سیزدهم وکمیسیون متین فرهنگی مجلس؛کمی تفکر کنید مگر می شود به ضرب و زور حراست و سایر نهادهای انتظامی وامنیتی درب مشاغل کافی شاپ را تخته کنید؛ پس تکلیف قانون و قانون مداری واصل ۲۲ قانون اساسی چه می شودکه درآن بزرگان خبرگان نوشتند: «حیثیت؛جان؛مال؛حقوق؛مسکن وشغل اشخاص از تعرض مصون است مگر درمواردی که قانون تجویزکرده است…»
بنظرم نویسندگان نامه قبل از هر اقدام غیرمنطقی انتشاروانعکاس آن دررسانه ها و افکارعمومی؛ مفادآن راتکذیب کنند تا ساحت مقدس دانشگاه تهران بیش ازاین خدشه دار نشود.
افزون بر آن پیش ازاین قرار بود کرسی‌های آزاداندیشی دردانشگاه ها شکل گیرد ولی گویا کافی‌شاپ‌های اطراف دانشگاه تهران روی دست کرسی های آزاداندیشی دانشگاه ها بلندشده اند؛ایرادی هم ندارد رئیس دانشگاه تهران و وزیرعلوم با فراخوان ازاتحادیه قهوه خانه داران می توانند ازتجربیات کرسی های آزاداندیشی آنها بهره بگیرند…..
به قول حافظ….
نه هرکه طرف کلاه کج نهادوتندنشست
کلاه داری وآیین سروری دادند
