به گزارش خبرگزاری سیلاد، روس‌ها عمق میدان‌های مین دفاعی خود را چهار برابر کردند، از ۱۲۰ متر به ۵۰۰ متر و همچنین تراکم مین‌ها را افزایش دادند؛ بنابراین هنگامی که اوکراینی‌ها در امتداد چندین محور در استان های زاپروژیا و دونتسک حمله کردند، سریعا وارد میدان‌های مین شدند که بسیار گسترده‌تر از آن چیزی بود که تصور می‌کردند و عریض تر از آن چیزی بود که تجهیزات مین‌زدایی استاندارد آنها می‌توانست تحمل کند.
این عدم تطابق، بین دکترین جدید مین‌سازی روس‌ها و دکترین قدیمی مین‌زدایی اوکراینی‌ها، به توضیح اینکه چرا ضدحمله دستاوردهایی دارد، کمک می‌کند. در سه ماه نبرد سخت، تیپ‌های اوکراینی تنها حدود ۱۰ مایل در امتداد هر یک از سه محور اصلی در زاپروژیا و دونتسک پیشروی کردند.
اما یک نقطه ضعف برای روس ها وجود دارد. آنها با گسترش میدان‌های مین خود، منابع مین‌گذاری خود را سریعتر از آنچه در ابتدا پیش‌بینی می‌کردند، تخلیه کرده‌اند.
اوکراینی‌ها دو شهر را آزاد کردند، البته با هزینه‌های گزاف و امروز ترکیبی از ارتش و تیپ‌های سرزمینی، از آنها محافظت می‌کنند. درسی که روس‌ها از نبردهای نووداریوکا و ریونوپیل گرفتند این بود که مین‌های کافی می‌توانند با شکست دادن تلاش‌های مین‌سازی اوکراینی‌ها، هر حمله اوکراین را خنثی کنند.
منبع: forbes
بیشتر بخوانید:
یک هواپیمای روسی در راه است/ عکس
بریتانیا و لهستان موشک ضد هوایی می‌سازند/ عکس
۲۲۷۲۲۷
