مهار افسانه‌ای و رنگ باختن همه تردیدها
سپهر ستاری: این گلر ۲۳ ساله نه تنها مرد اول توپچی‌های لندن در ۱۰ بازی بدون شکست بوده، بلکه به سرعت در حال تبدیل شدن به یک بازیکن محبوب بین هواداران آرسنال است.
اوج درخشش او مقابل روباه‌های کینگ‌پاور لحظهای بود که با دو مهار پیاپی، اجازه گلزنی را به رقیب نداد. فراموش نکنید که اگر تیم تحت رهبری «براندن راجرز» پیش از پایان نیمه اول موفق به گلزنی میشد، روند بازی قطعاً به طور کل تغییر می‌کرد. رمزدیل ابتدا ضربه ایستگاهی زیبای «جیمز مدیسون» را مهار نمود و سپس به شکلِ معجزه‌آسایی بدنش را مقابل ضربه برگشتیِ «جانی ایوانز» قرار داد. مهار ضربه نخستینِ مدیسون برای هر دروازه‌بانی حتی با کیفیت رمزدیل نیز امری بسیار دشوار بود؛ چهره‌ای که به عنوان یکی از بهترین کاشته‌زن‌های لیگ برتر شناخته می‌شود و و در آن صحنه، موقعیت خوبی برای گل کردن توپ بعد از عبور از روی دیوار دفاعی داشت.
با این حال به محض اینکه مدیسون ضربه خود را به توپ نواخت، رمزدیل یک حرکت سریع برای فعال کردن عضلات پای خود انجام داد، سپس دو قدم سریع به سمت گوشه دروازه برداشت و بعد هم با یک شیرجه بلند به سمت توپ یورش برد. او که می‌دانست توپ هنوز در جریان بازی است، بدنش را به سمت ایوانز پرتاب کرد تا به طرز حیرت‌انگیزی پیش از آنکه «توماس پارتی» مالکیت توپ را در اختیار بگیرد، اجازه گلزنی را از مدافع لستر سلب نماید.
در مهار دوم گلر آرسنال، سطحی از آگاهی غریزی وجود داشت؛ فاکتوری که فقط با ساعت‌ها تمرین به دست می‌آید. شما نمی‌توانید به طور خاص برای واکنشی که رمزدیل به تصویر کشید تمرین کنید. البته رد پای عنصر «شانس» هم در چنین مهارهایی به چشم می‌خورد اما شخصاً همیشه بر این باورم که این خود دروازه‌بان‌ها هستند که برای خودشان شانس را خلق می‌کنند. به بیانی ساده‌تر؛ بودن در مکان درست در صحیح‌ترین زمان، مهارتی است که قطعاً هر دروازه‌بانی آن را ندارد. «چابکی» و «سرعت» نیز مهارت‌های کلیدی دیگری است که می‌تواند برای سنگربان‌ها حیاتی باشد. به همین خاطر عجیب نیست که وقتی بازیکنان دیگر پست‌ها، مشغول تمرین پاس دادن یا کارهای تاکتیکی هستند، گلرهای روی تمرینات چابکی کار می‌کنند و به صورت مداوم از روی مخروط‌ها و موانع می‌پرند و حرکات مختلف را دور آنها انجام می‌دهند تا توپ را مهار کنند! این نوع تمرینات ممکن است گاهی احمقانه به نظر برسد اما روشی برای افزایش چابکی است و دلیلی برای انجام آن وجود دارد؛ به عنوان یک دروازه‌بان هر چه بیشتر این فعالیت‌ها را در تمرینات انجام دهید، در زمین بازی عملکرد بهتری از خود به تصویر خواهید کشید.
درون مستطیل سبز شما نمی‌توانید آگاهانه به تمام اتفاقات فکر و آنها را مو به مو آنالیز کنید چرا که زمانِ کافی برای این کار ندارید. رمزدیل نیز تنها چند میلی‌ثانیه برای واکنش زمان داشت؛ بنابراین اگر او تلاش می‌کرد بازی را آنالیز کند تا تکنیک درست را به کار گیرد، احتمالاً هرگز موفق به مهار توپ نمی‌شد. این دقیقا جایی بود که غریزه به دست آمده از تمرینات، خود را نشان داد تا او با کش دادن بدنش به سمت توپ در آخرین لحظه، مانع از لمس توپ و تور دروازه شود. بازیکنان لستر در این لحظه فقط می‌توانستند با تعجب به چشمان یکدیگر خیره شوند؛ حتی «جیمی واردی» آنقدر از گل شدن ضربه مدیسون اطمینان داشت که جشنی زود هنگام به راه انداخه بود!.
توضیح دقیقِ میزانِ سختی این مهار شاید غیرقابل ممکن باشد و فقط باید گفت که حرکات رمزدیل، نمایشی حیرت‌انگیز از «دقت» و «تجربه» را روی پرده برد. مهارتی که «دیوید سیمن» اسطوره آرسنال و «پیتر اشمایکل» بهترین گلر تاریخ لیگ برتر انگلیس را هم شگفت‌زده کرد!
رمزدیل در حین مصاحبه پس از پایان بازی، زمانی که متوجه واکنش اشمایکل به مهارش شد، نتوانست جلوی احساساتش را بگیرد و بغض کرد! در آن دقایق واضح بود که مهار رمزدیل و اثبات خودش به کسانی که درباره درخشش او تردید داشتند، تا چه اندازه برای گلر توپچی‌های لندن اهمیت داشته. ستاره‌ای که دقیقاً به خاطر چنین مهارهایی در تابستان ۳۰ میلیون پوند برای جذبش به شفیلدیونایتد پرداخت شد! چهره‌ای که اکنون با اعتماد به نفسی شگفت‌انگیز در هفته‌های آتی به میدان می‌رود.
نوسنده: مت پیزتروفسکی
مترجم: سپهر ستاری
۲۵۸ ۴۱
