پژوهشگران روشی جدید برای کاهش علائم پارکینسون با تحریک عمقی مغز پیدا کردند
محققان دانشگاه «کارنگی ملون» راهی برای افزایش دقت تحریک عمقی مغز (DBS) یافته‌اند که می‌تواند به افزایش اثرات درمان منجر شود.
DBS به پزشکان اجازه می‌دهد تا از الکترودهای نازک کاشته شده در مغز، برای ارسال سیگنال‌های الکتریکی به قسمتی از مغز استفاده کنند که وظیفه کنترل حرکات را برعهده دارد. این کار، روشی اثبات شده برای کمک به کنترل حرکات ناخواسته بدن است. در این روش بیماران باید برای تسکین علائم خود، از تحریک الکتریکی مداوم استفاده کنند. در صورت خاموش شدن محرک، علائم بلافاصله شدت می‌گیرد.
«گیتیس»، دانشیار علوم زیستی در کالج علوم کارنگی ملون گفته: «تحقیقات جدید صورت گرفته می‌تواند این شرایط را برای بیماران بهبود بخشد. به عبارت دیگر، با یافتن راهی برای مداخله در اعصاب که دارای اثرات طولانی مدت است، امیدواریم که بتوانیم زمان تحریک را تا حد زیادی کاهش دهیم. بدین ترتیب می‌توان عوارض جانبی را به حداقل رساند و عمر باتری‌ها را افزایش داد.»
پایه و اساس این روش درمانی در سال ۲۰۱۷ ایجاد شد. در آن زمان محققان دسته خاصی از نورون‌ها را در مدار حرکتی مغز شناسایی کردند که می‌توانند برای تسکین طولانی مدت علائم حرکتی مورد استفاده قرار بگیرند. اما این دسته از آزمایشات با استفاده از اپتوژنتیک انجام شده بود. اپتوژنتیک تکنیکی است که در آن از نور برای کنترل نورون‌های اصلاح شده ژنتیکی استفاده می‌شود. متاسفانه در حال حاضر نمی‌توان از اپتوژنتیک برای انسان‌ها استفاده کرد.
از آن زمان تاکنون، محققان در تلاشند تا با یافتن راهی، بتوانند از این استراتژی برای بهبود شرایط بیماران مبتلا به پارکینسون استفاده کنند. DBS که از انفجارهای کوتاه در تحریک الکتریکی استفاده می‌کند، نتایج امیدبخشی را در موش‌ها به نمایش گذاشته است.
گیتیس می‌گوید: «DBS روشی کارآمدتر نسبت به سایر روش‌های درمانی است. در دیگر روش‌ها به محض خاموش شدن تحریک، علائم به شدت بروز می‌کنند – حدودا ۴ برابر بیشتر از DBS.»
در مرحله بعد از مطالعات، جراحان مغز و اعصاب شبکه بهداشت پیتسبرگ (AHN) قصد دارند تا از تحقیقات گیتیس در یک مطالعه ایمنی روی انسان استفاده کنند. «نستور تومیچ»، جراح مغز و اعصاب در AHN گفته: «محققان به زودی آزمایشات گسترده خود را روی مبتلایان به بیماری پارکینسون آغاز خواهند کرد. بیماران به منظور ارزیابی در زمینه بهبود علائم حرکتی و عوارض جانبی، به مدت ۱۲ ماه تحت نظر خواهند بود.»
