محسن غفاری سیلاد چهارمحال وبختیاری ،مجلس شورای اسلامی، خانه ملت و رکن قانونگذاری کشور است؛ نهادی که باید حافظ حقوق مردم و تسهیلکننده زندگی شهروندان باشد.
وقتی نمایندگان مجلس توسط مردم انتخاب میشوند، طبیعی است که اصلیترین وظیفه آنها پاسخگویی به مطالبات مردم باشد. اما در عمل، این انتظار تحقق نیافته است. بسیاری از مصوبات مجلس، به جای بهبود زندگی و معیشت مردم، موجب فشار بیشتر و کوچکتر شدن سفره خانوادهها شده است.
بارها از نمایندگان سؤال کردهایم: «شما که دو دوره نماینده مجلس بودهاید، برای معیشت مردم چه قوانین و نظارتی انجام دادهاید؟» اما پاسخ درستی دریافت نکردهایم. متأسفانه، شاهد دخالت در امور محلی و عزل و نصبها در استانها بودهایم، امری که برخلاف تأکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر عدم دخالت در انتصابات است. وقتی نمایندگان در این امور دخالت میکنند، چگونه میتوان انتظار داشت که بهطور مستقل و مؤثر به بعد نظارتی خود عمل کنند؟
الگوهایی چون #شهید_مدرس، نماد صداقت، شجاعت و پایبندی به حقوق مردم، یادآور این هستند که نماینده واقعی باید همواره در کنار مردم باشد و برای تحقق عدالت و رفاه اجتماعی تلاش کند. وقتی چنین الگوهایی مبنای عملکرد قرار نمیگیرد، نه نظارت مؤثر شکل میگیرد و نه قانونگذاری میتواند مشکلات واقعی جامعه را حل کند.
روز مجلس نباید صرفاً فرصتی برای یادداشتهای رسمی و شعار باشد، بلکه باید لحظهای برای بازنگری، اصلاح مسیر و بازگشت به اصولی باشد که مردم را در مرکز تصمیمگیریها قرار میدهد. تنها با چنین بازنگری و تمرکز بر معیشت مردم است که میتوان امید داشت مجلس، خانه ملت باقی بماند و نقش واقعی خود را ایفا کند.
