فاخره بهبهانی: دکتر نسرین مویدنیا، متخصص علوم و صنایع غذایی در گفتگو با سیلاد می گوید: اگر جزو افرادی هستید که بعد از خالی شدن ظرف ماست یا پنیر کارخانه‌ای آن را می‌شویند و برای نگهداری غذای باقی‌مانده در یخچال یا فریزر استفاده می‌کنند باید بدانید که این ظروف یکبار مصرف برای استفاده مجدد، خصوصاً برای غذاهای گرم، چرب یا اسیدی، ممنوع و پرخطر هستند.
این ممنوعیت نه یک سلیقه، بلکه یک دستورالعمل علمی است که بر پایه تست‌ها و استانداردهای سخت‌گیرانه نهادهای جهانی ایمنی غذا قرار دارد.
این ظروف هرچه نازکتر باشند، ناایمن ترند
اغلب ظروف ماست و پنیر و ظروف باکیفیت نگهداری غذا هر دو از پلی‌پروپیلن با شماره بازیافت ۵ ساخته می‌شوند. اما این نام مشترک، نباید افراد را گمراه کند. تفاوت اصلی در گرید مواد اولیه و روش ساخت آن‌هاست.
ظروف یکبار مصرف با روش «ترموفرمینگ» ساخته می‌شوند. این روش سریع و ارزان است و محصول نهایی دیواره‌های بسیار نازک و ساختاری ضعیف دارد. این ظروف فقط برای یک سفر یک‌طرفه از کارخانه به یخچال و آن هم برای نگهداری همان محصول تست شده است و این محصولات برای تحمل شوک‌های حرارتی، سایش اسکاچ و شستشوی مکرر طراحی نشده اند. اما ظروف چندبار مصرف استاندارد با روش قالب‌گیری تزریقی ساخته می‌شوند. محصول نهایی دیواره‌های ضخیم، ساختار متراکم و پایداری بالایی دارد. این ظروف به‌طور تخصصی تست شده‌اند تا در برابر بارها شستشو، حرارت مایکروویو و سرما مقاوم باشند.
ظروفی که فقط برای یکبار ایمن هستند
پلاستیک‌ها خالص نیستند و حاوی مواد افزودنی مثل نرم‌کننده‌ها، رنگدانه‌ها و پایدارکننده‌ها هستند. این مواد وظیفه دارند خواص فیزیکی پلاستیک را بهبود ببخشند. وقتی ظرفی برای یکبار استفاده تولید می‌شود، ساختار ضعیف این ظروف تحت فشار قرار می گیرد و در روند شستشو در تماس مکرر با آب داغ، مواد شوینده قوی یا سایش اسکاچ، پیوندهای داخلی پلیمر در معرض تخریب و آسیب قرار می گیرند. بنابراین نگهداری غذاهای خیلی داغ، چرب یا ترش، فرآیند مهاجرت شیمیایی را به شدت تسریع می‌کنند. پس توجه داشته باشید که استانداردهای ایمنی فقط برای شرایط اولیه همان محصول تضمین شده‌اند و استفاده مکرر، این تعادل را برهم می‌زند.
مراقب لایه «بیوفیلم» باشید
ایمنی غذایی فقط یک بحث شیمیایی نیست، بلکه میکروبی نیز است. به این معنا که دیواره‌های این ظروف یکبار مصرف به راحتی در اثر تماس با قاشق یا اسکاچ، دچار خراش‌های میکروسکوپی می‌شوند. این خراش‌ها با چشم دیده نمی‌شوند، اما بهترین محیط برای رشد و پنهان شدن باکتری‌های احتمالی هستند که در این شیارها مستقر شده و یک لایه خاص و محافظ به نام «بیوفیلم» تولید می‌کنند. این لایه، باکتری‌ها را در برابر آب داغ و مواد شوینده خانگی مقاوم می‌کند. در نتیجه هرگز نمی‌توانید این ظروف را در خانه به طور کامل تمیز کنید و هر بار که غذای جدیدی در آن می‌ریزید، در خطر آلودگی متقاطع و فساد سریع‌تر غذا قرار می‌گیرید.
خطر ورود میکروپلاستیک‌ها را دست کم نگیرید
ظروف نازک ماست و پنیر، مقاومت کمی در برابر تنش دمایی دارند. وقتی آن‌ها را در دمای انجماد فریزر قرار می‌دهید، شکننده تر می‌شوند و با کوچک‌ترین ضربه یا فشار ترک می‌خورند یا با هر بار شستشو و گرم و سرد شدن میکروپلاستیک‌های آن‌ها آزاد و به غذا وارد می‌شوند.
پس راه‌حل چیست؟
عادت صرفه‌جویی در استفاده از ظروف یکبار مصرف را کنار بگذارید و سلامتی خود را در اولویت قرار دهید. سه گزینه ایمن و مناسب برای نگهداری طولانی‌مدت غذا وجود دارد. ظروف شیشه‌ای، بهترین گزینه و کاملاً بی‌اثر و مقاوم در برابر دما هستند. ظروف استیل، ضدزنگ، بادوام و ایده‌آل برای نگهداری در فریزر هستند و ظروف پلاستیکی مخصوص نگهداری که ضخیم، محکم و دارای برچسب‌هایMicrowave-Safe و Dishwasher-Safe باشند، ایمنی کامل را دارند. بنابراین ظروف پلاستیکی یکبار مصرف، بعد از خالی شدن، فقط یک مقصد دارند آن هم سطل بازیافت است.
۴۷۲۳۲
