معمای انتخابات پارلمانی عراق؛ دولت بعدی ائتلافی خواهد بود؟
به گزارش سیلاد، امیر موسوی در پاسخ به این که اختلافات موجود بر سر چیست گفت: در حال حاضر اکثریت انتخاباتی با صدر است. یعنی هفتاد و سه صندلی به دست آورده اما اکثریت ائتلافی هنوز به نفع آقای مالکی و ائتلاف قانون است. ائتلاف هایی که باید با سنی ها صورت بگیرد هم دیشب به توافق رسیدند. یعنی با الحلبوسی و حنیف خنجر ائتلاف کردند. کرسی های کردها هم ائتلاف می کنند و یکی می شوند و این دو با ائتلاف بزرگ شیعیان در نهایت همراه می شوند. حالا باید دید که اینها با جریان صدر ائتلاف می کنند یا با گروه مالکی. بالاخره معرفی نخست وزیر توسط گروه اکثریت، حداقل نیازمند ۱۶۷ رای است. تا به رییس پارلمان سنی نامه بزنند تا او هم به رییس جمهور برای تعیین نخت وزیر دستور دهد.
وی افزود: بر سر تفسیر قانون اساسی اختلافاتی وجود دارد. برخی می گویند که گروهی که اکثریت انتخاباتی مد نظر دارند باید دولت را تشکیل دهند. برخی هم می گویند که باید ائتلافی بشود و بعد از مستقر شدن نمایندگان در پارلمان نخست وزیر تعیین شود. اینها بین خودشان اختلافاتی دارند. در دو دوره گذشته دادگاه عالی به نفع گروه دوم رای داده بود. حالا باید ببینیم در این دوره همین نظر اعمال می شود یا نه. اگر بشود به نفع اقای مالکی است و اگر نه صدر برنده این ماجراست.
وی ادامه داد: تا الان درگیری سیاسی و حضور در خیابان هاست. صدر با پشتیبانی امریکا و سازمان ملل و… به عنوان پیروز انتخابات تایید شد. اما طرفداران مالکی و الحشدالشعبی در خیابان ها هستند و خواهان بازشماری در انتخابات هستند. چون سروری که رای ها را بررسی کرده، در امارات بوده و این گروه معتقدند که شمارش ارای الکترونیکی باعث تقلب شده و نمی شود به آنها اعتماد کرد.کمیته مستقل انتخابات به همه اعتراضات پاسخ مثبت نداد و تاکنون بین سی و سه تا چهل حوزه انتخاباتی را برای بازشماری تایید کرد. اما کمیته شیعیان مصمم هستند که اکثریت حوزه ها بازشماری شوند. هر حوزه انتخابی یک نواری از رای دهندگان به احزاب و گروه ها داده و نشان می دهد که تقلب شده و عدم تطابق بین ارا وجود داشته است. برخی هم می گویند که انتخابات باید دوباره انجام شود.
موسوی در پاسخ به اینکه چه گروه و یا افرادی بیشترین شانس را برای تشکیل دولت دارند گفت: معتقدم که ائتلافی خواهد بود. این فرهنگ که گروه ها بروند جزو گروه های مخالف در پارلمان شوند در عراق وجود ندارد و همه میخواهند که سهمی داخل دولت داشته باشند. چون هر کسی که سیاستمدار باشد و بخواهد از این دور خارج شود به مشکل می خورد. لذا همه گروه ها مایلند سهمی در دولت داشته باشند. بحثی که صورت می گیرد برای ائتلاف است. این درگیری ها به این خاطر وجود دارد که چه کسی سود بیشتری می گیرد. صدر می خواهد نخست وزیری را برعهده بگیرد. مالکی هم همینطور و می خواهند حتی اگر نخست وزیری را به دست نیاوردند، بیشترین میزان سهم در قدرت را به دست بیاورند. نخست وزیر باید شخصیتی توافقی بین گروه ها باشد. اگر صدر اصرار کند، مالکی هم همین کار را می کند. اگر دو طرف به این برسند که نخست وزیری مورد قبول همه سر کار بیاید، امکانش هست. اما صدر دخالت های خارجی را رد می کند. اما بالاخره به یک جایی خواهند رسید که نیاز دارند تا ایران نقش میانجیگری انجام بدهد. تا به این لحظه ایران وارد نشده و اصرار دارد که خودشان باید به نتیجه برسند و با هر کسی که به توافق رسیدند، همان نخست وزیر بشود.
مشروح گفتگو را در لینک زیر بخوانید:
کلاف پیچیده انتخابات عراق؛ در مواقع خطر بغداد جز تهران کسی را ندارد
۳۱۱۳۱۱
