دانشآموزان همه جا میروند جز مدرسه!
این در حالی است که در این دوران همچنان بسیاری از بیرون رفتنها، دورهمیها، جشنهای خانوادگی و پاساژگردیها ادامه داشته است شده و در این میان همواره خانوادهها، فرزندان خردسال خود را هم در تمامی اماکن و اجتماعات با خود همراه کردهاند. هرچند ترس از ابتلا به بیماری در همه اماکن و تجمعات وجود دارد، اما تنها مکان تجمیعی که کودکان از حضور در آن منع شدند، مدارس هستند، گو اینکه ویروس کرونا فقط در مدارس منتشر میشود و جایی در میان پارکها و مهمانیها ندارد!! نکته مهم و قابل توجه این است که فارغ از علم آموزی مباحثی همچون مهارتآموزی و رشد ارتباطات اجتماعی در مدارس شکل میگیرد.
ابعاد منفی روانی آموزش مجازی دبستانیها
مهدی مجرد، روانشناس نیز با اشاره به اینکه پیشرفت تکنولوژی در سالهای اخیر در زمینههای مختلف مخصوصاً ارتباطات، صنعت اقتصاد، دانشگاه و حوزههای دیگر گسترش پیدا کرده، به «ایران» میگوید: گرچه در سال های اخیر به سمت مجازی شدن رفتهایم؛ اما با شیوع ویروس کرونا، ارتباطات بیش از پیش مجازی شد و خدمات ارتباطی که قبلاً حضوری بود، بیشتر به سمت مجازی شدن رفت، این اتفاق زوایای خوبی داشته، بویژه در حوزه دانشگاه ارتباطات در زمانهای مختلف قطع نشده و مطالب به شیوههای مختلف صوتی و تصویری منتقل شد، اما بحثی که بویژه در مقطع ابتدایی وجود دارد، این است که شکلگیری شخصیت کودک در سنین ۶ تا ۱۰ سال اتفاق میافتد. تنها علم آموزی در این سنین مطرح نیست، بلکه ما با شکل گیری شخصیت کودکان مواجه هستیم. شناخت هیجانات، ارتباطات و پارامترهای دخیل دیگر با مجازی شدن دچار اختلال شدند.
به گفته او، شناخت اجتماعی و ارتباطی در این زمینه بسیار اهمیت دارد، اما با مجازی شدن بشدت دچار مشکل شدهاند، مجازی شدن مدارس سبب شده، ارتباطات اجتماعی و شناخت نوع تفکر طرف مقابل و گرفتن بازخورد رفتارها در سنین کودکی دچار آسیبهای جدی شود. در ارتباطات اجتماعی نیاز به ارتباط رودررو وجود دارد تا بتوان هیجانات طرف مقابل را تشخیص داد، همچنین کارکردهای شناختی مغز از قبیل حل مسأله، توجه و برنامهریزی حافظه بشدت نیازمند حضور دانشآموزان در مدارس است و با قاطعیت میتوانیم بگوییم،هیچ چیزی نمیتواند جای حضور دانشآموز بویژه درمقطع ابتدایی را در مدارس بگیرد.ارتباط دانشآموز با معلم و محیط کلاس،زمینهساز تقلید و ارتباط اجتماعی است که تنها درحالت حضوری دیده میشود. ۲۳۳۰۲