خسته اما با لبخند

هیلدا حسینی :در رقابت های المپیک نشریه کیودو گزارش جالبی درباره رقابت های فوتبال زنان همین رقابت ها نوشت. در بخشی از این گزارش آمده بود :« یکی از راه های شناسایی پیشرفت ورزش هر کشوری مقایسه تیم های ملی زنان و مردان یک رشته ورزشی از همان کشور است. اگر یک کشور در هر دو بخش زنان و مردان دارای تیم ملی است و در بخش رقابت های بین المللی می درخشد پس آن کشور ورزش پیشرفته ای دارد.»
اینها رانوشتیم تا برسیم به تیم ملی فوتبال بانوان ایران. دختران پرانگیزه شادان و خندان و پر از امید و آرزو راهی تاشکند پایتخت کشور ازبکستان شده اند تا از امروز کار خود را در رقابت های مقدماتی جام ملت های آسیا آغاز کنند. یک تیم پرانگیزه. اینکه آماده هستند یا خیر را نمی دانیم. اما به هر حال مهم است که ما تیم ملی فوتبال بانوان ایران داریم. اما آیا داشتن چنین تیم ملی پرانگیزه ای نشانه این است که ما فوتبال پیشرفته ای داریم و تا امروز هیچ تبعیض و تفاوتی بین دو بخش زنان و مردان نبوده است؟ هیچ ادعایی واهی تر از این نیست.
پایان رخوت ، ادامه بی مسئولیتی
دو سال گذشت و کرونا بهترین بهانه بود تا تیم های ملی فوتبال بانوان ایران به طور کامل تعطیل شوند. حالا دختران خنده رو و با انگیزه ایرانی در قالب تیم ملی فوتبال بانوان ایران به تاشکند رفته اند تا در رقابت های مقدماتی قهرمانی آسیا شرکت کنند.
برهمین اساس ملی پوشان کشورمان در اولین دیدار خود که روز چهارشنبه ۳۱ شهریورماه ساعت ۱۵ به وقت محلی و ساعت ۱۳:۳۰ به وقت تهران برگزار می شود، با لباس سفید به مصاف قرمزپوشان بنگلادش می روند.
اما این خنده ها و این انگیزه ها و این نفس تازه فوتبال بانوان دلیلی برای پیشرفت نیست. برعکس، حاکی از شکست بزرگ و باورنکردنی و ادامه سقوط و رخوت فوتبال بانوان است. بعد از دهه ها حالا تیم ملی نه به دلیل توفیق در عرصه های بین المللی که به دلیل پیدا کردن فرصتی برای عرض اندام باید خوشحال باشد و این موضوع چیزی جز شکست نیست.
فوتبال بانوان آنقدر در ایران بی اهمیت و ناچیز شمرده می شود که حتی بزرگ ترین رسانه های خبری هم از آن غافل هستند. کافی است تا به بخش برنامه مسابقات فوتبال برخی از این وب سایت ها بروید تا متوجه شوید این وب سایت ها حتی برنامه مسابقات باشگاهی برزیل را منتشر می کنند اما کوچک ترین اشاره ای به دیدار امروز فوتبال ایران و بنگلادش در مقدماتی آسیا نکرده اند. رخوت و راکدی فوتبال بانوان ایران تمام شده اما بی مسئولیتی ها خیر.
ایران در رویای صعود
تیم ملی فوتبال بانوان ایران رویای حضور در قهرمانی آسیا را دارد، رقابت هایی که سال ۲۰۲۲ برگزار می شود.
تیم ملی فوتبال بانوان ایران بدون دیدار تدارکاتی گام به مرحله مقدماتی گذاشته است. حتی تیم های ملی فوتبال تاجیکستان و بنگلادش هم با دیدار تدارکاتی به ازبکستان رفته اند. اما تنها چیزی که از تیم ملی فوتبال بانوان ایران متوجه شدیم ایرادات بی پایانی بود که به لباس یک شکل تیم ملی در هنگام سفر به ازبکستان وارد شد. هیچکس هم نپرسید این دختران پرانگیزه آیا کم و کاستی دارند یا خیر؟
نام های آشنا و ناآشنا
برای انتخاب سرمربی جدید تیم ملی فوتبال بانوان ایران مریم ایراندوست نخستین گزینه به شمار می رفت. ایراد گرفتن به انتخاب او بین اهالی فوتبال بانوان هنوز وجود دارد. بسیاری بر این اعتقاد هستند گزینه های شایسته تری نسبت به ایراندوست برای هدایت تیم ملی وجود داشتند. اما به هر حال درست یا نادرست تیم ملی فوتبال بانوان ایران با هدایت مریم ایراندوست مهیای حضور در مقدماتی قهرمانی آسیا هستند.
این بازیکنان به ازبکستان اعزام شده اند؛ سمانه چهکندی، سارا دیدار، سارا ظهرابی نیا ، زهره کودایی ،هاجردباغی، گلنوش خسروی ، زهرا سربالی ، فاطمه عادلی، نگین زندی ، مینا نافعی، غزاله بنی طالبی ، یاسمن فرمانی، زهرا قنبری،ثنا صادقی ، ملیکا محمدی ، زهره جلالی، الهام عبدالرحمان، مریم یکتایی، فاطمه امینه برازجانی، ملیکا متولی ، مرضیه نیکخواه، بهناز طاهرخانی و سیده زهرا معصومی.
برخی از این نام ها جدید و تازه نفس هستند. برخی دیگر بیش از یک دهه است که در فوتبال ملی و باشگاهی قدمت دارند. یکی از آنها زهرا قنبری است که یک بار گفت: «رویاهای ما یکی دو تا نیست. فوتبال بانوان ایران هر چقدر بیشتر محرومیت می بیند رویاهایش هم بیشتر می شود.»
اکثر این بازیکنان از لیگ برتر فوتبال بانوان ایران به تیم ملی دعوت شده اند. یکی دیگر از مربیان باسابقه فوتبال بانوان ایران گفته بود که بازی در لیگ برتر فوتبال بانوان ایران بی شباهت با دوره خدمت سربازی نیست. حالا نمی دانیم این تشابه و این مقایسه بر اساس چه بود اما قطعا منظور این مربی سختی هایی بود که در لیگ برتر فوتبال بانوان ایران وجود دارد. حالا بازیکنان از دل همین لیگ برخاسته اند و می خواهند یک رویای بزرگ را عملی کنند؛ صعود به قهرمانی آسیا. آنها به دلیل مشکلات مالی و سایر چالش های عمیق و بزرگ فوتبال زنان ایران خسته هستند اما درمانده نیستند. دختران با لبخند به ازبکستان رفتند. قطعا می توانند با خنده های پیروزمندانه هم برگردند.

۲۵۱۲۵۶