ناهنجاریهای سیستم ایمنی تا شش ماه پس از ابتلا به کرونا در برخی بیماران ادامه مییابد
تحقیق جدیدی در استرالیا با نگاه جامعی به اثرات بلندمدت بیماری کرونا روی فعالیت سیستم ایمنی بدن نشان میدهد که ناهنجاریهای سیستم ایمنی حداقل تا شش ماه پس از بهبودی بیمار در بدن فرد باقی میماند.
پژوهشگران استرالیایی در این مطالعه به بررسی شرایط ۶۹ بیمار بهبودیافته از کووید-۱۹ پرداختند که اکثر آنها (۴۷ نفر) صرفا به نوع ملایم مریضی مبتلا شده بودند. با توجه به موقعیت خاص استرالیا در کره زمین و کنترل موقت ویروس در این منطقه، پژوهش اخیر توانسته بیماران را در طولانی مدت بررسی کند و نگران ابتلای مجدد یا وضعیت واکسیناسیون آنها نباشد.
محققان سطح ۱۳۰ سلول ایمنی متفاوت را بررسی کردهاند و در ادامه واکنش آنتیبادی و وضعیت هزاران ژن مختلف مربوط به سیستم ایمنی را زیر ذرهبین قرار دادند. نتیجه این بود که حتی با گذشت شش ماه از بهبودی، همچنان اثرات پایدار التهابی و بینظمی در سیستم ایمنی به چشم میخورد.
«دیوید لین»، یکی از محققان ارشد این پژوهش میگوید: «تحقیق حاضر بیشترین بینظمی در سلولهای ایمنی را تا ۱۲ هفته پس از ابتلا نشان داده اما در اکثر موارد این مشکل تا شش ماه پس از ابتلا و حتی بیشتر به طول میانجامد.» شمار ژنهای مرتبط با التهاب همچنان تا شش ماه بعد در حال افزایش بوده است. بنابراین میتوان حدس زد که این مکانیزمهای ناکارآمدِ ایمنی ممکن است در رمزگشایی از راز کووید-۱۹ مزمن موثر باشند.
لی ادامه میدهد: «شاید بتوان بدین ترتیب نتیجهگیری کرد که ناهنجاریها با علائم فیزیکی کووید مزمن در ارتباطند، اما همچنان باید مطالعات بیشتری برای اثبات این موضوع انجام شود.» در چند وقت اخیر پژوهشهایی انجام شده که از نقش ناهنجاریهای سیستم ایمنی در آسیبشناسی کرونا مزمن خبر میدهد.
ظاهرا از نظر نرخ بازیابی با دامنه گستردهای از نمونهها روبرو هستیم و هنوز نمیدانیم که چرا بعضیها خیلی زودتر از سایرین از بند این بیماری رها میشوند. لین میگوید: «شدت بیماری بهطور مستقیم بر سطح ناهنجاریهای ایمنی اثر نمیگذارد و ما نتوانستهایم هیچ الگویی مبنی بر اثرگذاری سن یا جنسیت بر تفاوتهای موجود در بحث بهبودی پیدا کنیم.»
«برانکا گروبر-باک»، محقق استرالیایی که در این پروژه مشارکت داشته میگوید ضروری است درک بهتری نسبت به کرونا مزمن داشته باشیم، چون به نظر نمیرسد که این ویروس به این زودیها دست از سر ما بردارد. گفتنی است که مطالعه حاضر هنوز به همتاداوری نرسیده است.